Öncelikle olay hikayeciliği denilince Türk edebiyatında akla ilk gelen yazar olarak Ömer Seyfettin'in bu kitabını da keyifle okuduğumu belirtmek isterim. Çocukluğumdan beri Ömer Seyfettin'i okurum bu kitabını da severek, yer yer gülümseyerek okudum. Kitaba adını veren öyküsü sanıyorum ki en akılda kalanıdır ve ters köşe yapması bakımından da zekice yazılmıştır. Ben bu hikayesiyle kendisinin okura verdiği mesajları bir kere daha düşündüm. Nitekim çok sevdiğiniz bir insan dahi olsa bir akıl hastasıyla bir odada kilitli kalmak düşüncesi ve hikâye sonundaki ters köşesi bana mantık ile duygular arasında kalmanın bir başka versiyonu olabileceğini gösterdi. Lacivert klasiklerden olan bu kitap; okulda tenefüste, iş yerinde öğle arasında, metro/otobüs/tren beklerken bir çırpıda okunup dimağda hoş bir tat bırakacak bir kitap. Herkese tavsiyedir.
