“Mutlu anlardan geriye kalan eşyalar, o anların hatıralarını, renklerini, dokunma ve görme zevklerini bize o mutluluğu yaşatan kişilerden çok daha sadakatle saklarlar.” diyor Orhan Pamuk. İnsanın, bazen bir saç tokası ya da bir tişört kadar değeri yok. İnsan gidiyor, o kalıyor.
Bir insanı kurtaran, bütün dünyayı kurtarmış sayılır.
Sayfa 183 - PasajKitabı okudu
"Smita insanların uykuda da eşit olmadıklarını düşündü. İnsanlar hiçbir konuda eşit değillerdi..."
"Hasta olan o değildi. Asıl hasta olan ve tedavi edilmesi gereken toplumdu."
"Sevgi kuş misaliydi; bazen bir kanat çırpışıyla geldiği gibi, yine bir kanat çırpışıyla gidiyordu."
"Cennet de cehennem de bu dünyadaydı."
"Kimse hasta olduğunu görmüyordu. Ve kimse içinin bin parça olduğunu bilmiyordu."
"Okul, insanları eğitmek için vardı, köleleştirmek için değil!"
Diğer hayvanlar da dövüşürler ama savaşmazlar. Eğer, daya nağını güçlü/zayıf ayrımından almış olan savaşmanın, insanlığa özgü “ayrıcalık” olduğunu söylerseniz, o zaman yaşam bir saç malıktır. Bu saçmalığın saçmalık olduğunu bilmemek; işte insanın trajedisi burada yatar.
Sayfa 173 - Kaos
Aşk
Seninle Botan vadisinde bir patika,en entel birikimimizle lümpen şiirler okuyup kaçak çayın demlik dibini Dicle vadisinde görecektik. Suriçinde yağmur koşuşturmalarına şahit olup ara sokaklarda Ciwan'ı duyacaktık. Suretimizde saat 4'de kapanan dengbej evine yetişememenin çaresizliği.. Yeşil,taze bir yaprağa düşen yağmur damlacıkları gibi saçlarına çiy düşmüş sevgilim,oysa sen sabahın 5'indeki tüm yeşil yapraklardan daha güzelsin.. Kesk sor u zer'den saç uçlarına boncuk takmak zorunda değilsin. En sade halinle Kürt düğünlerini yöresel kıyafetleriyle süsleyen tüm kadınlardan güzelsin. Ne dersin vatanım ilan edeyim mi seni?
Çocuklar kırmızı şeker, kırmızı top isterler de, neden kırmızı saç istemezler.
Kimse içinin bin parça olduğunu bilmiyordu..
"karine düşünceliydi; gerçeklerin böyle, biraz dobra bir şekilde açıklanması onu rahatsız etmişti.. bu durumun kadınların cinselliklerini özgürce yaşamalarına engel olduğunu anlamıştı.. düşündüğünün aksine arzularının bilincinde olabilmek, arzularına sahip çıkmak, onları yaşamayı istemek, yetişkin ve cinsel hayatı olan bir kadın i.in gerçekten değerliydi, kendine kattığı bir değerdi..
karine için dışarıdan bakıldığında önemsiz görünen, kadınların kıyafet, takı ya da saç şekli seçimleri ilk olarak kişiliklerini, içinde bulundukları kültüre uygun olarak ortaya çıkışlarını; arzulanır olma isteklerini, cinsel bir değere sahip olup olmadıklarını ifade etme biçimiydi..
değer sözcüğü karine'i şaşırtıyor: "mesleki değer" der gibi 'cinsel değer' mi diyorsunuz??" kesinlikle evet, aynı değerden bahsediyordum ve karine'in bu önemli kavramı böyle kolayca anlaması beni çok memnun ediyordu.."
Sayfa 48 - ayrıntı
Hayat, düşünceleri tutan bir hapishanedir. İnsan, can sıkıcı bir saç demetidir, ben de akılsız bir robotum.
Sayfa 32Kitabı okuyor
