safiya
@safiya
artık eve dönmekle iyi edeceğim duygusu uyandı içimde..
resignation
30 Ocak
31 okur puanı
Ocak 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
ansızın acı verici, sonsuz bir yalnızlık ve yabancılaşmanın karanlık duygusu bilinçli bir şekilde etkilemişti ruhunu.
hiçbir insan hiçbir zaman gerçekten otorite olmadığı ya da bu suretle bir başkasına yararı dokunmadığı veya kendisine bağımlı kişileri ilerletmeyi beceremediği için, bir başka yolda daha büyük bir başarı vardır; zira kendi yolunda yürüyen bir aptal her zaman başka birkaç aptalı daha yanında sürükler.
benim içinde sükûn bulduğum hakikat bendeydi ve benden türedi.
Okur Takip Önerileri
kendini açmamak, sevginin ölümüdür; kendini açmaksa sevgilinin ölümüdür.
en temelde her kızgınlık bir maruz kalıştır.
sevmek, yaratıcı bir etkinliktir. bir insana (ya da şeye) ilgi duymayı, onu tanımak istemeyi, onu anlamayı, doğrulamayı ve onun yanındayken sevinç duyabilmeyi doğurur.
kendi kendimi hor görür olmuştum; kütük gibi olduğumu söylüyorlardı, ben de gerçekten kütüğüm ben, diye düşünüyordum ama siz karşıma çıkınca, siz karanlık hayatımı aydınlattınız kalbimi ve ruhumu aydınlattınız ve ben ruhsal huzur bularak diğerlerinden daha kötü olmadığımı anladım; belki parıltı yok, ışıltı yok, renk yok ama yine de insanım, kalbiyle ve düşünceleriyle bir insanım ben.
eğer başkasının olan her şeyi insanın kalbine alması ve aynı güçte hissetmesi mümkün olsaydı, doğrusu, insan bunda en mutsuz insan olurdu.
dün gözlerimin içine, neler hissettiğimi gözlerimde okumak için nasıl baktınız öyle, benim heyecanıma nasıl hayran oldunuz. bir çalılık, bir ağaçlıklı yol, bir su kıyısı buluyordunuz; bulunca hemen karşıma geçip gösteriyor ve sanki bana kendi mülkünüzü gösteriyormuş gibi bakıyordunuz gözlerimin içine.
insan bazen duygularını aptallık derecesine vardırır da yolunu şaşırır ya, öyle bir şey.
iyilik her defasında, münasip olduğu üzere nakit şeklinde, kendi kendine, neredeyse mucizevi bir şekilde gelip onu bulurdu.
eylemlerimiz ancak onların farkına önce kendimiz varmışsak başkaları tarafından fark edilmeyebilir.
bilirdim, biliyordum, biliyorum,
bittiğinde, geçtiğinde,
azaldığında sızı, iyileştiğimde,
o saman tadıyla karıştığında;
her şey daha acı olacak.
ben zaten o ilk acıyla ölmediğimde çok gücenmiştim hayata.
şüpheciliğin sebebine ilişkin dönüp dolaşıp vardığım sonuç işte bu: şüphecilik insanlık halini, insanlığın durumunu düşünsel bir zorluğa, bir bilmeceye dönüştürme biçimidir.