Aslına bakarsan, mutlulukla saklambaç oynamak çok aptalcaydı çünkü biz onu nereye sakladığımızı zaten bilirdik. Birbirimizle paylaşmak yerine kendimize saklardık. Kendi kendimize büyüttük, kendi kendimize tükettik. İşin tuhafı, bu böyleyken bile mutsuz olduğumuz her an için ilk önce birbirimizi suçladık.