nazım’a mektup / a l i s a l 2017
sen gittiğinden beri
diz çöktük biz bu topraklarda
ne dört nala koşan oldu
ne bir umut geldi asya’dan
bu zulüm bizim
bilekler kan içinde
ellerimiz uzak birbirine
bu yıkılış bizim
umut sende idi vefa sende
söz sende idi düş sende
kapandı dost kapıları açılmadı bir daha
aldı başını gitti insanın insana kulluğu
bu gidiş bizim
ne bir ağaç gibi hür olduk
ne de ormancasına kardeş
bu ölüm bizim