İnsan eksik tamamlanmamış bir varlıktır. Açıktır herseye. Gerisin geri de gidebilir, sağa sola da sapabilir. Yukarılara da yükselebilir. Hayat kendisini alt edenindir.
Birbirine düşman olan iki insanın ellerindeki silahlarını alarak birer buket veriniz; telkin yapın ve alışkanlık aşılayınız. Ondan sonra güler yüzle birbirlerine buket takdim etmekten hoslanacaklar ve kendi selametlerini bu harekette arayacaklardır.
Başkasını anlamasını bilen insan, ne korkaktır, ne haristir, ne acizdir, ne fanidir, ne de yalnızdır. Bütün bir varlık kalabalığı arasında hepimizin yalnız yaşadığı bu dünyada o var olan gerçekle beraberdir.
Yaşadığı ülkenin huzur ve güveni sayesinde kazanıp zengin olan bir insan, biriktirdiği servetin üzerine kapanıp toplumun dertlerine nasıl ilgisiz kalabilir ?