“Uzun bir günün hatta akşamın ardından insanın yalnız başına kalıp, kendi koltuğuna oturup kendisi olabilmesi, yıllar süren uzun ve maceralı bir yolculuktan sonra yolcunun kendi evine dönmesine benziyor.”
bir seneyi aşkın zaman önce kıyamet emeklisi - birinci cilt’i bitirdikten hemen sonra ikinci cilt’e başlamıştım. Kitabın 180’inci sayfalarındayken bırakmıştım. daha doğrusu özümsemek ve sindirmek için kendime zaman tanımak istedim. uzun zaman da yeniden kapak açmaya cesaret edememiştim. bugün o cesaret geldi, o gün bugünmüş