Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.31
2020 yılında kendime bir söz vermiştim. Ve şükür o sözümü tutuyorum. Ayda iki Türk klasiği okuyacağım diye. Ocak ayı bitmeden ikinci klasik bitti.
Ben daha çok romantik, romantikaşk, komedi, polisiye tarzı kitaplar okuduğum için bu kitabı okurken zorlanmadım desem yalan olur. Bana ağır geldi. Ama bırakmadım ve okudum.
Kitabın konusunda aşk var efendim.
İstanbul Beyefendisi Şekip Bey ve İngiliz Hanımefendisi Lydia arasındaki aşkı okuyoruz. O zamanın Şartlarında offf valsler efendim. Beni imrendirdi doğrusu. Keşke o zamanda yaşasaydım dedim yani o kadar:))
Güzel bir kitaptı. Okumanızı öneririrm.
Kitabın %99u minimini ve süzük göz kelimelerinden ibaret desem heralde yanlış olmaz
İlk başları son derece sıkıcı ve yer yer şekip’e sinirlenmeme yol açsa da sonları duygulu ve güzeldi Türk edebiyatı klasiklerinin zamanını ve dilini sevdiğim için yine benim için okuması kolay ve keyifli bi kitap oldu ancak konusu çok ilgi çekici değildi bu sebeple okuyacaklar fazla beklentiye girmeden okurlarsa hayal kırıklığı olmayacaktır
Beklediğim gibi bir kitap değildi ama iyi anlamda söylüyorum bunu. Aynı şeyi Vatan Yahut Silistre'de de düşünmüştüm, cümleler, anlatım, diyaloglar o kadar güzel ve dolu ki hayran olmamak elde değil. Günümüz kitaplarındaki bayağı aşk lafları dönmüyor, hisler o kadar basit, banal değil. Bir diğer değinmek istediğim konu ise Serveti Fünuncuların okullarda biraz yanlış aktarıldığı. Hepimiz üniversite sınavına çalıştık, çoğumuz edebiyat dersinde bunu öğrendi: "Serveti fünuncular bireysel duyguları eserlerinde işlemiştir, yönetimin baskısı sebebiyle toplumsal konulara değinmediler bla bla" Bunun yanlış bir bilgi olduğunu söylemiyorum. Evet, okuduğum kitap özünde bir aşk romanı. Evet, bir Namık Kemal kitabı kadar yoğun vatan, millet teması yok. Ama yine de Safvet Ziya'nın kendisinin de önsözde söylediği gibi bir şekilde o zamanki toplumsal yapı kitabın içine ustalıkla işlenmiş. Kendilerinden önceki gibi açık açık bir söylem olmasa da.. Hafiften o çekingenliği hissediyorsun ama yine baskı altında olduklarını, esir olduklarını Şekip karakteri üzerinden güzel bir dille aktarılmış. El mecbur kitabın konusu ne kadar bireysel bir tema üzerine olursa olsun karakterlerin bulunduğu toplumdan, o toplumun yapısından izler taşır. Birey olmadan toplum, toplum olmadan birey olunur mu? (Bu sanki birinin sözüydü şu an hatırlayamıyorum) Zamanında öğretirlerken çok keskin bir ayrım yapılmıştı Serveti Fünuncular ve Tanzimat Edebiyatçıları arasında o yüzden değinmek istedim..İyi okumalar
Günaydın dostlar nasılsınız? Çok severek okuduğum #türkedebiyatıklasikleri serisinin 16.kitabı olan Salon Köşelerinde'in yorumuyla geldim.
Kitap için edebiyat tarihçilerince farklı yorumlar yapılmış. Bir kısmı Safveti Ziya'nın bu ve bunun dışında olan tüm eserlerini pembe hayat felsefesinin yansımaları olarak görmüş, diğer bir kısmı ise Batılılaşma hevesi barındıran bir felsefe olduğunu düşünürler. Halit Ziya'yla Mehmet Rauf'un "Niçin küçük hikayelerle yetiniyorsunuz, önemli bir roman yazmıyorsunuz?..." teşviki, Ahmet Hikmet'in Salon Hayatı tecrübelerini anlatmalısın demesi üzerine kitap ortaya çıkar.
Kitabı çok severek okusam da Osmanlı İmparatorluğu gibi muhteşem bir devletin içinde yaşarken zengin zümrenin Batılılaşma hevesini hiç bir zaman doğru bulmadım.
Bu değerli seri mutlaka okunmalı tavsiyemdir.
.
Kahramanımız Şekip Bey Salon Yaşantısı'nı benimsemiş bir zattır. Katıldığı bir baloda İngiliz Miss Lydia ile tanışır ve ona aşık olur. Aşkının karşılığı var mıdır? okuyarak öğrenin
Türk klasik eserlerinden "Salon Köşelerinde" adının hakkını veriyor doğrusu. Sürekli valslerin yapıldığı davetlerde karşılaşan Türk Delikanlısı Şekip ile İngiliz Kızı Lydia'nın aşkı konu edilmiş. Tabi 1900'lerin esaret altındaki ve modernleşme çabasındaki Osmanlı'nınbir tarafta bu hayata ayak uydurmaya çalışan Türk gençlerinin komik çabaları, bir tarafta halkın kötüye giden sosyo-ekonomik durumuna yapılan vurguları ile kitap bence okunmaya değer.
Hediye bir kitaptı ve o kadar uzun zaman oldu ki ancak şimdi okumaya vaktim oldu. Güzel bir kitaptı, dili hafif ağır olsa da kurguya bayıldım. İlk başlarda anlamasam da okudukça kitabı beğendim. Kurgusu güzel ve heyecanlandırıcı olduğu için kısa sürede kitabı bitirdim. Okumanızı tavsiye ederim.
Safveti Ziya Beyefendi güzel bir roman yazmış yazmasına. Başlar çok güzeldi. Ortaya doğru ateş basmaya başladı. Sonda da düdüklü tencere misali ötmeye başladım . tabiki de yazıldığı döneme göre değerlendirmek gerekiyor bu eserleri ama ne bileyim ya ilerlemedi gitmedi bi türlü sanki. Hep aynı şeyler birbirini izledi. Güzel bir aşk var işin içinde. Bir İngiliz hanımefendisi ve Şekip Bey. Aslında aralarındaki iletişim eğlenceliydi ama uzadıkça biraz sıktı beni galiba. Okuyun ya sadece Türk klasiği olduğu için bile okunmaya değer bence .
Safveti Ziya Servet- i Fünun topluğu içerisinde yer alan roman, öykü ve oyun yazarlarından. Salon Köşelerinde romanı ise yazarın Servet-i Fünun dergisinde 1898 tefrika edilmiş ve 1910’da kitap olarak basılmış. Yazarın 1910 yılında kitap olarak basılan romanı için yazdığı takdim yazısında okuyucularına romanı yazmaya nasıl karar verdiğini ve romandaki hikaye için nereden ve kimden esinlendiğini anlatmakta.
Takdim yazısında yazar Abdülhamit istibdatının karanlık günlerinde gazete, dergi ve kitaplar üzerindeki sansür baskısını anlatmakta ve yazdıklarından yazarın meşrutiyetçi olduğu anlaşılmakta. Kitabına konu olan “cemiyet” hayatı ve insanlar için yazar gençlik yıllarında kendisinin de onlardan birisi olduğunu ve romanında kendi gençlik yıllarından esinlendiğini yazmakta.
İş Bankası Türk Edebiyatı klasiklerden okuduğum 16. Kitap olan romanın hikayesine gelecek olursak, iyi eğitimli bir Türk genci yabancılarında katıldığı ve dönemin cemiyet hayatı diyebileceğimiz balolar ve dans gecelerinin birisinde İngiliz genç bir kadınla tanışır ve ona aşık olur.
Safveti Ziya’nın okuduğum ilk kitabı oldu. İş bankası basana kadar adını bile duymadım, kim olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu. Türkçe Klasiklerin İş bankası ve diğer yayınevleri tarafından basılması unutulmuş birçok yazar ile tanışmamı ve okumamı sağladı.
Akıcı, gizemli bir hikaye bekliyorsanız veya bu tarz bir şeyler okumak istiyorsanız uzak durun. Sansür döneminde yazılmış olan romandan çok şey beklemeyin ancak o yılların bir kesiminin düşünce ve duygu dünyalarını okumak için tercih edilebilir.
#okudumbitti
Selamlar, Türk Edebiyatı Klasiklerini okumaya cesaret edemeyen veya sevmeyenler için örnek olmak amacıyla #öncekendiedebiyatımız etkinliği başlatmıştık. Bana katılan, eşlik eden tüm arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. Her ne kadar örnek olmak için yanlış kitap seçmiş olsam da yolumuzun doğru olduğunu biliyorum.. Gelelim kitap yorumuna;
.
.
Yazarı daha önce ne duydum ne de kitabını okudum, şimdi yazarı sevenlerden linç yemek istemem ama kitapta sürükleyicilik yok. Okurken sıkıldım 3 günde bitirdim siz düşünün. Konusu ise bir Türk gencinin İngiliz kızına delicesine aşık olması. Bu insanlar için dans (vals) her şeyden üstün. Kitabın sonunu da beğenmedim. Sizlerde #öncekendiedebiyatımız etiketiyle türk edebiyatı klasiklerinden birini okuyup paylaşabilirsiniz
Şu haliniz huyunuzu ne güzel gösteriyor bilseniz ! Bir şeyi evvela göğsünüzde , kalbinizin üzerinde taşırsınız ; sonra onu dişlerinizle parçalar ve dudaklarınızın ufak , doğal, istemeden belki sizce de hissedilemeyen bir hareketiyle ayaklar altına atarsınız. (Sf. 29 )
İlçenin en büyük kahvesiydi. İçerisi hıncahınçtı. Zamanın ilerlemiş olmasına karşın, hâlâ, iğne atsan yere düşmezdi. Tavla, domino şakırtılarına öksürükler, aksırıklar karışıyor; arı gibi çalışan garsonlar, uzaktan uzağa, ocakçıya doğru: “Çaylar demli olsun usta, iki az şekerli!” diye bağrışıyorlardı.
Öğretmenin gidici olduğunu gören mal müdürü:
- Salim Bey kardeşim, hayrola, bizi yüzüstü bırakıp nereye? diye sordu.
Oysa epeydir onlarla birlikte oturan Öğretmen Salim, üçüncü kez içtiği çayın boş bardağını masada biraz öteye iteleyip:
- E, dedi, eve geç kalmayalım. Vakittir.
- Ev kaçmıyor, kardeşim.
Jandarma başçavuşu, onun birden kalkmak istemesini başka bir nedene bağlayarak, dertlendi:
- Şu ilçede adam gibi, eli yüzü düzgün bir okuma ve dinlenme salonu olsa, kahve köşelerinde dumandan bogulmazdık.
Doğruydu dediği; sigara, nargile dumanına boğulmuştu kahve. Birisi, kalkıp pencere camlarından birini açacak oldu mu, o pencereye yakın oturanlardan başka birisi, “Üşüdük anam!” deyip hemen kapatıyordu pencereyi.
- Salon mu, şehir kulübü mü bakalım, yakında o da olur inşallah! dedi mal müdürü. Kaymakam bey niyetlisiymiş diyorlar. Hiç değilse memurlar sık sık bir araya gelir, birbirlerini daha sık görürler. Öğretmenim, nedir yani, şimdi dumandan mı kaçıyorsun, yoksa bizden mi?
