Bana mutlu prens derlerdi. Eğer zevk içinde yaşamak mutluluksa ben gerçekten çok mutluydum. İşte hep böyle yaşadım ben.Böyle de öldüm...Sonra gelip buraya koydular beni. Şehrin en yüksek yerine yerleştirdiler. Buradan bütün çirkinlikleri, bütün kötülükleri, bütün yoksullukları, bütün düşkünlükleri ve haksızlıkları görebiliyorum.
Kalbim kurşundan olduğu halde gördüklerimden etkilenmemem mümkün değil. Ağlamamak için zor tutuyorum kendimi ama boşuna...