Bazen beni sevmiyor gibi hissedebilirsin, bu benim sevgimi azaltmaz yavrum. Sana olan sevgimin ölçüsünü senin bana olan sevgin belirlemiyor.
Sayfa 45Kitabı okudu
Çocukların özgürlükleri ''ben sana söylemiştim''lere rağmen yaptıklarıdır belki de...
Sayfa 18Kitabı okudu
YERMA: Ben çoban Enrique'nin kızıyım.
YAŞLI PAGAN KADIN: Ah! Çoban Enrique. Onu tanırdım.
İyi insanlardır onlar: Erkenden kalk. durmadan ter dök, birkaç dilim ekmek ye ve sonra da öl. Ne eğlence, ne oyun, ne hiçbir şey. Tatiller, başkaları içindir. Ses sizliğin yaratıklarıdır onlar. Senin amcalarından biriyle evlenebilirdim. Fakat, oh, hayır ... Ben her zaman etekleri havada uçuşan bir kadın oldum, karpuz diliminin, şenliklerin, tatlı pastanın peşinden ok gibi gittim, sürekli. Çok kez gitar seslerinin gelip geçtiğini sanarak, şafak vaktinde sokağa fırlamışımdır, meğer gelip geçen yalnızca rüzgarmış. (Güler) Halime güleceksin sanırım. İki kocam, on dört çocuğum oldu. Beş tanesi öldü; bununla birlikte, asla mutsuz değilim ve daha uzun süre yaşamak istiyorum. Sana söyleyeceğim şudur: İncir ağaçlarına bak, ne kadar uzun yaşıyorlar!
Evler, ne kadar uzun süre ayakta kalıyorlar! Ve yalnızca bizler, şu lanetlenmiş zavallı kadınlar, mahvederiz kendimizi, hiç değmeyecek bir şey uğruna.
Pencereyi kapama
youtu.be/GooPPj7ECUE
"Pencereyi kapama, gök dolabilir içeri" bu şarkı da bana farklı pencereler açtı yine.
Bir görüş gününe gittim, ağustos sıcağında yapış yapış terlenen o yirmi kişilik koğuşlardan aramalarla geçip gelinen. Bir Ramazan günüydü, bembeyaz pamuk eller gül suyu kokuyordu. Ne de olsa kir, günah giremiyordu oraya.
Çocukluğunun içi dışı böyle aşikar ve rezil olan insanlara çocuk denir ve onlara istediğin gibi davranabilirsin çünkü sana zarar veremezler. Eğer son derece kurnaz değillerse ne silahlan ne de maskeleri vardır. Ben öyle kurnaz bir çocuğum, aptallığım benim maskem. Kimsenin maskemi kaldırmaması için devamlı tetikte olmam lazım.
Bu kitabı da bu alıntıyla noktalayayım.
Çocuğum öldü, çocuğumuz - artık dünyada senden başka sevecek kimsem kalmadı. Ama sen benim için kimsin ki, beni asla, asla tanımayan suyun kenarından geçer gibi yanımdan geçen, taşa basar gibi üstüme basan, sürekli çekip giden, çekip giden ve beni ebedî bir bekleyiş içinde bırakan sen... Seni, elimden kaçıp duran adamı çocuğumda tuttuğumu sandım.
Sayfa 52 - Can yayıneviKitabı okudu
