Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.7
Yani Kolağası Hasan'dan ve onun o mübarek kanından fenalık geldi. Murtaza'nın takıntı haline getirdiği akrabası oluyor kendisi. Kolağadı kendi ahmaklığından ölse de Murtaza bunu kabul etmiyor ve onun gibi olmak istiyor. Oğlunun da onun gibi olması için her şeyi yapıyor ama büyük oğlu onun istediği gibi çıkmıyor! Kizlarini zaten evlattan saymıyor! Tum umudu küçük oğlunda. Görev aşkıyla yanıp tutuşuyor Murtaza. Görevden başka her şey boş onun için. Ahlak bekcisi adeta. Kitapta da olumlu özellik gösteren, örnek olabilecek kimse yok zaten. Bu açıdan Orhan Kemal oldukça başarılı bir iş çıkarmış diyebiliriz. Yalın bir dili var, onun yanında tekrarlanan bölümler çok fazla özellikle Murtaza'nin ahkam kestiği bölümler
Aslinda zenginlik-fakirlik, yoksulluk kavramını çok başarılı bir şekilde romanın sonunda anlatmış Orhan Kemal, Murtaza üzerinden ‘Çeker benim de içim tereyağı, kaymak, bal… Lakin görürüm camekanlarında bakkalların, geçerim, yetmez almaya gücüm, ederim kahır kendi kendime, küserim. Ne sanarsın kardaşıni?’
Of kötü yani uzatılmış gereksiz klasik bir hikaye boşa vakit kaybı.üstündeki cümleye baksan ilginç bir hikaye sanarsın o da yalan parasına değmez okumaya değmez.
Bir anti-hero Hikayesi
"Yarın sabah öleceğim."
İlk cümle önemlidir, kitaplarda. O cümleyi seversen elinde bitene kadar kitabı okuduğunu fark etmezsin bile, onu yaşadığını sanarsın... Bu kitap aman aman bir kitap değildi belki, ama Adelina'nın içindeki karanlığı, onu sarıp sarmalayan nefret ve öfkeyi hissettim. Her duygu, o işe yaramazlık, o kadar
Kendini Tanıma Rehberi
Herkesin yaşamasının bir anlamı vardır ya "hani" , hepimiz "o"nu ararız yıllarca belki çoğumuz bulamayacaktır, bulanlar ise ne şanslıdır.
Zaten Oruç Aruoba da "Yavaştır yaşamanın anlamı. Sana aldırmaz; öyle hemen de çıkıp gelmez sana, sen onu ne denli bekliyor olsan da." diye bahsediyordu "o"ndan.
Aslında
O kadar samimi ve içten bir kitap ki. Sanarsın seni senden iyi tanıyan biri karşında oturmuş seni sana anlatıyor. Klasik tepkiler verdiğim birçok olaya başka yönlerden bakabileceğimi gösteren bir kitaptı. Yolun aslında herkesin kendi yolu olduğunu, aldığımız kararların o fikri bize verenleri değil bizi etkileyeceğini tekrar tekrar anımsadım. Kendi yolumuzu, kendi doğrularımızı çizmenin önemini, kendi kıymetimizi, hayatımıza giren herkesin hayatımızda kalması gerekmediğini ve en önemlisi enerjimiz ile isteklerimizi kendimize çekebileceğimizi çok güzel bir şekilde anlatıyor. Keşke çevremde sadece bu kitabı okumuş ve benimsemiş insanlar bulunsaydı hayat o zaman daha çekilebilir olabilirdi diye düşünüyorum, kitabı bitirdiğim andan beri :)
İlksöz: Sen her olan biteni sebepsiz mi sanarsın.
Herkesin sahipsiz toprakları sahiplenip, üstüne köy, şehir kurdukları yıllardır. Ankara yolu üzerinde iki köy arasındaki o topraklar da Muhtarın rüyasına girer, al buraları senindir der bir zat-ı muhterem. Ama o toprakların sahibinin olduğunu, yaşamasalar da sahiplerinin olduğunu görmezden gelir
Doğan Cüceloğlu'nun her zamanki kendine özgü terimleri üzerinden betimlenerek ortaya çıkartılmış bir psikoloji kişisel gelişim kitabı."Özgürlük" anlayışının bedensel olmasından çok zihniyetinizin içimizdeki bizim özgürleşme sürecinden bahsediyor.Kültürün bize dayattığı robotlaşmış düşünce yapısını aşarak kendimiz olma savaşına girebilmek insanın en büyük ve en zor savaşı.Bu öyle bir düzen ki tüm yaşamamımızı duygularımızı düşüncelerimizi ele geçiriyor.İcimizdeki bizi hapsediyor.Insan önce kendi vicdanına hesap vermeli diyor Doğan Cüceloğlu.Toplumun ve kültürün dayattığı doğrularla değil aklının kalbinin kanaat getirdiği doğrularla yaşamak.Bunu da AŞKINLIK boyutu olarak ele alıyor.Dayatılani aşmak,cehaleti aşmak.Bir kültür robotu olarak yaşamaktansa ŞAHSIYET olabilme yolculuğu.Bu gerçek özgürlük denilen şey insanı özgür kıldığı kadar yalnızlaştıran bir durum da.Kendin gibi bir şahsiyet arayışına girersin,Ayşe, Mine,Elif ,Ali var hayatında sanarsın ama hepsi aynı düşünüyor aynı zihniyette robotlaşmış olarak bulursun.Hem zihninle hem de toplumla vermiş olduğun bir savaştır aslında Gerçek Özgürlük
Oruç Aruoba’nın “Hani” kitabının yeri bende oldukça farklı oldu, elime alıp okuduğum hayat zamanımdan mı yoksa yaşamımla harmanlanınca benim için ifade ettiği anlamlardan mı kaynaklı bilmiyorum ama bana kalırsa okuma listelerinin en başlarında gelmesi gereken kitaplardan biri. Okurken çok sayıda yerin altını çizdim, bazen notlar aldım, kendimce
Merhaba 1K okurları!
Kitapdaşımla kitap okuma etkinliğinden bir kitap daha geride kaldı. Geride bıraktım da, aklımdan çıkacak mı, ona emin değilim.
İnsan gözünü hayata açtığı günden sevgiye ve kaygıya muhtaç doğar. Yaşamı boyunca ilgi bekler. Bazen de sevgimizi verecek birilerine ihtiyaç duyarız.
Eşini çok seven bir erkek düşünün. Ona hayran. O
