"Aklın ötesine geçtim sanarsın ki,
Orası kalbin berisidir
O gitmeden insanın başından
Nasıl kalbine döneceksin..."
Kötü bir insanı öldürünce kötülüğü de yok ettiğini sanarsın, sonra bir bakarsın ki yok ettiğini sandığın kötülükten daha beteri senin içinde büyüyor.
Sayfa 51Kitabı okudu
“Aklın ötesine geçtim sanarsın ki orası aklın berisidir. O gitmeden insanın başından, nasıl kalbine döneceksin?”
Sayfa 122Kitabı okudu
Yavaştır yaşamının anlamı
3.
Hani çiçekler vardır — sanarsın, hep tomurcuk kalacaklar (öylesine uzun sürmüştür ki gelişmeleri, serpilmeleri, olgunlaşmaları); oysa, gün gelir, inanamadığın bir hızla, pırıl pırıl açıverirler ya — işte, öyle birdenbire geliverir yaşamının anlamı.
Yıllar sürer, çünkü, o küçücük tomurcuğun gelişmesi, sonra çiçeklenmesi; sonra olgunlaşması, meyveye duracak hâle gelmesi. Yıllar ve yıllar...
Meyve olgunluktan çürümeye geçiş olacaktır; ama, yokluktan varlığa da...
Yaşamdan ölüme; ama, bir o kadar da, ölümden yaşama...
Sayfa 25 - Metis Yay. 9. Baskı: Eylül 2012
Yavaştır yaşamının anlamı
2.
Sana aldırmaz; öyle hemen de çıkıp gelmez sana, sen onu ne denli bekliyor olsan da.
Senin beklemen bir boşunalık duygusudur yalnızca; gerçekler içinde hayallerin; olup-bitenler içinde olamayacakların düşlenmesi — boyuna ve boşuna bir düşüş oysa o, gelişmektedir. Sana doğru. Sen hiç bilmeden beklerken, bilmeden.
Senin beklediğindir o; ama sen, bilmiyorsundur. Gelmeyeceğini sanarsın. Yıllar geçtikçe, hatta, hiç gelmeyeceğini bildiğini sanarsın yıllar geçer, emin olduğunu da sanarsın, artık hiç gelmeyeceğinden.
Senin beklemen : hüzünlü ama dingin bir umutsuzluktur; bir an önce bitirip gitme isteği çökmüştür üzerine — hatta bitiremeyeceğini de bildiğin birçok şeye aldırmazca ve umarsızlıkla girişip, hepsini yarım bırakıp gitmek, bir ayartı kadar keskindir artık.
-Yaşamının anlamı bulunmamıştır, bulunamayacaktır o, gelmeyecektir— ya; sonuçsuz bir son olarak, ölüm, gelebilir, artık, işte...
Sayfa 23 - Metis Yay. 9. Baskı: Eylül 2012
Sevdiğin birini yıtirince bir yanın onunla beraber
kaybolur.Terk edilmiş hayaletli bir ev gibi buruk bir
yalnızlığa esir olur, eksik kalırsın. İçinde bir sır gibi,
giden sevgilinin yokluğunu taşırsın. Öyle bir yara ki üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin caınını
yakar. Öyle bir yara ki iyileştiğinde bile kanar. Bir
daha gülemiyeceğini hafifleyemeyeceğini sanarsın.
Karanlıkra el yordamıyla ilerler gibi akar hayat.
Önünü göremeden, yönünü bilemeden, sadece şu anı
kurtararak Gönlünün kandili sönmüş, zifiri gecede
kalmışsındır. Ama işte ancak böyle durumlarda, yani
iki göz birden karanlıkta kalınca, bir üçüncü göz açı
lır insanda. Kapanmayan bir göz Ve ancak o zaman
anlarsın ki bu elem sonsuza dek sürmeyecek. Hazandan sonra başka mevsimler gelecek, bu çölden geçince nice vadiler ve bu ayrılığın ardından bir ebedi
vuslat
3.
Hani çiçekler vardır—— sanarsın, hep tomurcuk kalacaklar (öylesine uzun sürmüştür ki gelişmeleri, serpilmeleri, olgunlaşmaları); oysa, gün gelir, inanmadığın bir hızla, pırıl pırıl açıverirler ya—— işte öyle birden birdenbire geliverir yaşamının anlamı.
Sayfa 25Kitabı okudu
“İlk iki dakika kocaman bir yüreği var sanarsın. Sonra bir ömür o yürekte ilk iki dakikayı ararsın.”
Bazen balık asar kendini oltaya, sen tuttum sanarsın
