bazen cok zaman gecer üstünden, geçti sanarsin iyilestin sanırsın sonra bir bakmışsın yaran tekrar kaniyor...
Baharlı Günler
Toprak da sensin toprağı havalandırcak olan da sensin..
Tohum da sensin o tohumdan filizlenip mis gibi çicek açıcak da sensin..
Bahar nedir?
İnsan bunu fark etmeli, düşünmeli..
Her gün dünün bir baharı değil midir?
Anlamak için düşünmeli insan..
Yaşamak nefes almak mıdır sadece?
Baharlı günlere inanmak yaşamın ta kendisi değil midir?
Her insan yaşamın bir baharı değil midir?
Hep çiçek mi açmak gerektir?
Bazen de yeniden filizlenip olgunlaşmak, renk renk çiçeğe dönüşmek için solmak gerekir..
Solup çiçeklerimizi dökmek gerekir..
Neşe de sensin, hüzün de.
Bunlar sen de tomurcuklanmasa nasıl gelecek o baharlı günler..
Umut da en mis kokan çiçeğin kendisidir. Çok yüksekte kendini gösterir.
Uzanıp koparılamayacak kadar yüksekte..
Bazen soldu sanarsın ama o ilk gün ki gibi oradadır, yeri bellidir.
Hatta azimle orada tomurcuklanıp çoğalır...
Anlayanadır aslında baharlı günler.
Asıl baharın kendisi olduğunu anlayana..
İlk iki dakika kocaman bir yüreği var sanarsın,
sonra bir ömür o yürekte ilk iki dakikayı ararsın.
Kötü bir insanı öldürünce kötülüğü de yok ettiğini sanarsın, sonra bir bakarsın ki yok ettiğini sandığın kötülükten daha beteri senin içinde büyüyor.
Sayfa 51Kitabı okudu
“Aklın ötesine geçtim sanarsın ki orası aklın berisidir. O gitmeden insanın başından, nasıl kalbine döneceksin?”
Sayfa 122Kitabı okudu
"Sen kendini küçük bir cisim sanarsın ama en büyük âlem sende gizlidir."
Bazı kırılma anların olur, sanarsın ki hadi ordan sende ben mi yaşayacağım ? Yada herkese olur bize olmaz.. daha nicesi ama öyle olmazmış hallettim dediğin şeyleri başka bir yoldan en aklına gelmez şekilde deneyimlemek zorunda kalırsın bu da senin yolun olur. Seninde yaşamaktan başka çaren kalmaz.
Buhranım çoktur yalnızlığımda,
Kıyamaz sanarsın kendine beni.
Ama yirmiyedimde astım kendimi...