"O değerli anılara tutunun..."
"Anlayış kapasitesinin de bir sınırı vardı, bir son kullanma tarihi"
"Ben Jude Hernandez, asla ve asla, kontrolüm altında ya da dışında, herhangi bir durumda, insanlığın kaderi söz konusu olsa dahi, hatta kendi hayatım tehlikede olsa bile, asla Vargas 'a bulaşmayacağıma dair söz veriyorum."
"Gün ışığını kaçırıyoruz."
"Geriye hatıralar ve tozdan başka bir şey kalmamıştı."
"Duman ve alev dolu bir dünyada, iyi ve kötü arasındaki yüzyıllık eski savaşın ortasında kalmış gibi."
"Fotoğrafların olayı buydu zaten. Ne kadar güzel olurlarsa olsunlar, o anda gerçekten hissedilenleri yakalayamıyorlardı."
"Kalpleri karadır her birinin,"
"Böyle bir şey asla gözyaşıyla sona eremez."
"Bir gün bütün hatıralarımı unutabilirdim ama bu beni o hatıraları edinmekten alıkoymayacaktı."
Eski günler artık yoktu. Ne kadar uzun süre beklerseniz bekleyin, ne kadar çok dilerseniz dileyin, zaman ileriye akıyordu. Eninde sonunda her şey, fırtınalar, arkadaşlıklar, günler, sağlık, aşk, hayat, sona eriyordu.
Sayfa 323
Haklıydı. Sadece tek bir hayatımız vardı. Günlerimizi oturup geçmişe özlem duyarak geçirebilirdik. Eski resimlere bakıp kendimize aynı eski hikâyeleri anlatabilirdik ama onlar sadece hikâyeydiler. Birer anı. Yaşanmış ve bitmişlerdi. Belki harika ve hayret vericiydiler, belki hayatlarımızı bir daha hiç değişmeyecek şekilde değiştirmişlerdi, ama artık yoktular. Onlar da fotoğraflar gibiydiler. Bir tanesini hatırlayabilmek için durduğumuz anda yok olurlardı ve yine yok olmaya mahkûm olan yenileri karşımıza çıkardı.
Sayfa 322
Insan gençken çok zamanı olduğunu düşünüyor ve sonra hayat geçiyor.
Sayfa 247Kitabı okudu
Hayatta tek bir şansın var. Kullan onu. Benimle olmasa bile...