Şarkı

sessizliğimde şarkı okur yalnızlığın dudakları
gözlerim uzak ve rüyamsı ülkenin uğursuz rüyasında hayretler içinde
çünkü geçmekte olan bir esinti:
"O güneşin artık mutlu rengi var" diye fısıldıyor kulağıma

Sen aklıma gelince herşeyler gülümserdi.
Ağaçlar şarkı söyler, rüzgâr tatlı eserdi.

"Bir ses şarkı söylüyordu, belki de sesi,
müziği kafasında canlandırıyordu.
"Kestane ağacının altında, Sen beni sattın, ben de seni"
Gözleri yaşlarla doldu."

Özür dilediğinizde ve bu yeterli olmadığında ne yaparsınız ?