144 syf.
8/10 puan verdi
208 syf.
5/10 puan verdi
üslubuna bayıldığım bir kitap oldu. çocukların bakış açısına yakalayabilen, basit bakan metinlerdendi. benzer öneri 
Beş Yaşındayken Kendimi Öldürdüm başlarını son kısımlara nazaran daha çok sevdim. çikolata yiyen bir mustafa cem hiç olmayacak kadar yapay geldi bana. koltuğun arkasındaki akreplerle olan arkadaşlığıydı benim ilgimi çeken. özellikle hümeyra ve nejatın karşılıklı konuşması anlatım açısından okumaktan zevk aldığım bir kısımdı. bu arada ben normalde böyle konulara sahip kitapları okumayı çok sevmiyorum. meryem bana bunların öyle değil başka türlü olduğunu anlatmıştı çünkü bir keresinde. zaten siyah kutudaki çocuk yanlış biliyormuş. aminmiş doğrusu, meryem söyledi. neyse işte böyle konular benim ilgimi çekmiyor. fazla normal geliyor. hitler ve napolyonun delirdiği bu dünyada yaralar içinde bir sırta sahip olmanın ersine üzülmüyor oluşumdan değil aksine, farklı şeyleri okumayı sevdiğimden. yoksa nasıl penceredeki ışınlara tutunur da kurtulurum yeşil bahçelerden bebek bezlerine doğru. hümeyra beni uf yapmıyor artık diliyle. kötü korkunç yüzlü ejderha ininde uyuyor. arkadaşım başka bir çocuğun elini tutarak gözleriyle şarkı söylüyor bana. ben de bekliyorum. 31 yaşına gelmeyi. ama bu sefer terlik topuğunu kullanmayacağım. stendhal sendromuna sebep oluyor. allahım gerçekten de çok mu acı var. dedem. dedecim. darılma bana. ben meryemin elini tutuyorum şimdi. dev adamdan kaçıyorum sensiz bir şekilde. ama sen de bıraktın beni. sen de. bıraktın. beni. 6 gün yetmiyor. sırtımı açıyorum. artık canım acımıyor.
30'uma 13 sene kaldı.
belki zorro'm olsaydı böyle olmazdı.
