Pesimist yazarımız -şairimiz mi demeliyim?- öyle muhteşem şeyler yazmış ki, içinize işliyor. Hem ürpertiyor, hem kalbinizi mengene ile sıkıştırıyor. Şiirleriyle ilgili dönen müthiş efsaneler de mevcut tabii ki, bazı şiirlerinde yazdığı bilmecelerin sırlarının halâ çözülmediği söylentisi mevcut. Aslında yaşadığı sarsıcı hayat, onun bu şiirleri doğurmasını sağlamış. Ben şiir seven herkesin mutlaka ve mutlaka okuması gerektiğini düşünüyorum, sevmeyenlerin de mutlaka “Annabel Lee, Kuzgun, Araf, Yalnız, -ve bence bir de- Annie İçin” isimli şiirlerini okuması gerektiğini düşünüyorum. Ama kesinlikle Melih Cevdet Anday çeviriyle olanını!
Çevirileri maalesef çok iyi olmasa da, daha iyi çevirileri de mevcut, eğer elinizde yoksa bu çeviriyi -yani Oğuz Cebeci çevirisini- önermem, fakat, zaten içerisinde bütün şiirlerin İngilizce yani orijinal metni de mevcut. Bu yüzden bu baskıya artı puan verilebilir. Örneğin daha evvel şu en meşhur şiiri olan “Annabel Lee”yi Melih Cevdet Anday çevirisiyle okuyup aşık olmuştum. Bu çevirisini hiç beğenmediğimi söylemek isterim. Siz yine de ilk defa okuyacaksanız Melih Cevdet Anday çevirisiyle basılan şiirlerini tercih edin, pişman olmazsınız. “Çeviri şiirden tat alınamıyor” efsanesinin (ki ben kesinlikle katılmıyorum) sebebinin maalesef kötü çeviri olduğunu da unutmamak gerekir.
Sevgiyle…
