Kemal Sayar psikolojisi mesneviyle harmanlamada çok başarılı. Kitap isminden anlaşılacağı üzere psikoloji türünde bir kitap olup tasavvuf, Sufi ve batı psikolojisi arasında ki benzerlikeri ve etkileşimleri dile getiriyor. İbn-i Sinâ'nın nefs mertebelerinden, Jung'un (Psikoterapide ki karşılıklı etkileşim yaklaşımından yola çıkılarak) tasavvufta ki mürşit- mürit ilişkisinin tahliline, Cüneyd-i Bağdadi'nin Tevbeye bakışından, Şibli'nin tasavvufa adım atışına, Deikman'ın Sufi'nin kendini rehabilite etmesi ile kendi mistik çalışmaları arasında kurduğu anlamlı bağdan, Mesnevi'de ki kısa hikayelerin psikanalitik tahliline dek çok kapsamlı bir araştırma..
“Tasavvuf, kendini bulmanın öğretisi... Çağlara ve bütün modern akımlara telkinlerde bulunabilecek denli güçlü ve insan ruhuna şifa verme iddiasında son derece etkin.”