@kitapitayayinlari okumayi seviyorum. #dengeyiyakalamak da farklı düşüncelerle başladığım bir okuma oldu. Kişisel gelişim olduğunu düşünüp bir cinayetin peşinde bulunca kendimi şaşırdım ilk başta. Fakat kurgu ilerledikçe verilen dersler ile de alttan altta işlenen gelişimi tadında okuyarak keyif aldım doğrusu.
Herşey Leyla'yı küçüklüğüne götüren kar küresindeki mavi bereli adamı rüyasında görmesi ile başladı. Soluk soluğa uykusundan kalkan Leyla, kendisini taksiye atarak arkadaşları ile buluşma yerine gitmeye karar verir. Bir yandan çekimler için ayarlayacağı kulübenin sahibini nasıl bulacaklarını düşünürken diğer yandan arkadaşının bu sefer yanında getireceği kişiyi de hayal eder. Ve tabiki sesini ensesinde hissettiği mavi bereli Serhat' i da aklından silemez. Antikacının tüm uyarılarına rağmen aldığı kırmızı fotoğraf makinesi ise bazı an'larin film şeridi gibi önüne sunulması olmuştur Leyla' nın.
Peki evine giren hırsızın hiçbir şeyi çalmayıp Barış ile ikisini çekerek makineyi evine geri bırakması, " gün ışığım " diye kulağına fısıldayan kişi, aile evine gittiğinde kendi hayatı hakkında öğreneceği gerçekler ve kulübenin geçmişi... de nedir ??
Soluksuz ve merakla okunan bir kitap. Hem olacakları ve olmuşları merak ediyor, hemde sonlarda verilen bizleri düşündürüp sorgulatan açıklamaları okuyup bir kalıyorsunuz. Yani ben öyle oldum, farkında olup da uygulamadığımız o kadar çok hayatın gerçeği var ki! Sanki hayat hiç bitmeyecek gibi yaşarken, yaşanılanların keyfini sürmek yerine hayatı kendimize eziyet etmenin anlamsızlığını gösteren uyarılar.
Keyifle okuyun, mutlu haftalar.
Kaos'un Kutsal Kitabı
