Satranç

Dünyada hiçbir şey, insan ruhu üzerinde “hiçlik” kadar ağır bir baskı uygulayamaz.

...çünkü bilindiği gibi dünyada hiçbir şey insan ruhu üzerinde hiçlik kadar ağır bir baskı uygulayamaz.

İnsan bekliyor, bekliyor, bekliyordu, düşünüyor, düşünüyordu, şakakları ağrımaya başlayana kadar düşünüyordu. Hiçbir şey olmuyordu. İnsan yalnız kalıyordu. Yalnız. Yalnız.

Görünüşte dünyadan kopuk yaşayanlar içlerinde bambaşka dünyalar yaşatırlar.

‘Bu eski bir hesabın üzerine çizilen bir çizgi, son bir elveda olacak; kesinlikle yeni bir başlangıç değil.’

“...Düş görüyorsun ve bırak bu düş devam etsin!”

Biz erkekler uzun süren şeylere dayanamıyoruz, bunun için satranç oynuyoruz, diye düşündüm. Evet saatler sürdüğü olur bir satranç maçının ama yine de ölümden, terk edilişten daha kısa sürer, hele bir de rakinin tuzaklarına bilerek düşerseniz.