Bakıyorum da kimi zaman; neler getiriyorlar akıllarına, insanları nasıl ayırıyorlar birbirinden, bu güvensizliği duymak için neler geçti başlarından; cumhuriyet çocukları bunlar, düşmansız bir vatan bıraktık onlara Atatürk’le birlikte, ne savaş ne kıtlık gördüler, ne üseraya düştüler, ne Yonan dayağı yediler, ne gâvur bandırası düştü yeşil gölgesine gemilerinin. Hangi doktor, Atatürk’ün çocuğu olan hangi insan yavrusu tabanları boydan boya yarık benim gibi bir hastaya bakmaz, kötülük eder bile bile, aynı sınıftan insanlar değiliz diye?.. Arkadaşları da böyle bunların, konuşurum onlarla da, hıncımızı alacaklarmış toptan! Bir şeyler olmuş sanki ben seferlerdeyken, bir şeyler olmuş arkama bıraktığım dünyaya, bir şeyler olmuş da haberim olmamış benim?
İçimde büyük bir savaş, bir o kadar büyük de bir kıyım yaşanıyor. Sanki yavaş yavaş kendimi öldürüyorum ve kendimi öldürürken bir yanım da onu kurtarmaya çabalıyor.
Sayfa 107Kitabı okudu
Ne yapacağımı şaşırmış durumdayım!
Biber gazı yağmuru başladı... Televizyonda sanki savaş seyrediyorum... Sanki böcek ilaçlıyormuş gibiler... Bir yandan gaz öbür yandan su... Yaralananlar, inleyenler, bağıranlar... Cehennem gibi...
Sayfa 12Kitabı okudu
"Konstantinopolis yani Astenbul..." dedi, gururlu bir ses tonuyla. Kardelen de artık şehre Bizanslıların taktığı o isimle hitap etmiyordu. Müslümanlar bu şehre Astenbul diyordu. Anlamı ise bu şehre yakışacak kadar güzeldi. "Cennet'e ait, güzel yer."
"Asırlarca Bizanslıların elleri altındaydı. Birçok savaş verildi, birçok
Sayfa 215
Sanki dünya gül gülistan, sanki savaş yok, kıyım yok, acı yok, açlık yok, insanlar perperişan değil sanki. Oysa ölüm omzumuzun başında. Bu gün varsın yarın, ah!
Savaştan önce olan her şey başka bir dünyaya ait idi. Savaş öncesi bir zaman olmamıştı, o zaman yaşanmamıştı sanki..
Ötüken NeşriyatKitabı okudu
