Savunmasının sonunda mahkum edilen Sokrates, savunmasını şu sözlerle bitirir
"Atinalılar, çocuklarım büyüdükleri zaman, erdemden çok zenginliğe ya da başka şeylere düşkünlük gösterecek olurlarsa, ben sizinle nasıl uğraşmış isem, siz de onlarla uğraşınız. Onları uyarınız. Kendilerine, kendilerinde olmayan bir değeri verir, önem vermeleri gereken şeye önem vermez, bir hiç oldukları halde, kendilerini bir şey sanırlarsa, ben, sizi nasıl azarlamışsam, siz de onları öyle azarlayınız. Bunu yaparsanız, bana da, oğullarıma da iyilik yapmış olursunuz. Artık ayrılık zamanı geldi, yolumuza gidelim. Ben ölmeye, siz yaşamaya...
Hangisi daha iyi? Bunu Tanrı'dan başka kimse bilemez."
