Var olan her şey teselli arayan bir keder unsuruydu.
Bir kayada olduğu gibi bir kişilikte de su damlalarının açtığı delikler olabilir. Bu delikler kaybolmaz, bu oluşumlar yok edilemez.
Refah döneminde ısrarlı bir muhalefet yapmayan yıkılış döneminde susmalıdır.
Kurnaz insanlar kendilerini halk adamı olarak tanıtmayı iyi bilirler.
Terazinin bir kefesi ağır basacaksa bu ağırlık uzun zamandır çile çeken halktan yana olmalıdır.
İnsanlığın başında cehalet denen bir tiran var. Bu tiran haksız bir otorite anlamına gelen krallığı doğurdu, oysa bilim gerçek bir otoritedir. İnsan sadece bilimle yönetilmelidir. Ve vicdanla...
Daha iyi anlatılamazdı.
Ne de olsa, alt katmandakileri, baldırı çıplakları, az kazananları, yoksulları masallarla, hayallerle kandırmak, onlara ruhu, ölümsüzlüğü, cenneti, yıldızları vaat etmek gerekir. Onlar da buna inanıp kuru ekmeklerine katık ederler. Hiçbir şeyi olmayanın ulu Tanrı'sı var.
Doğmadan önce var mıydım? Hayır.
Öldükten sonra var olacak mıyım? Hayır.
Yaşam, hepsi bu. İnsanın başka bir dünyada, yukarıda, aşağıda, sağda solda bir geleceği olduğuna hiç inanmıyorum.
Önyargılar, işte hırsızlar; günahlar, işte katiller. En büyük tehlikeler içimizde. Bedenimizi ya da kesemizi tehdit edenin ne önemi var?
Heveslerinden vazgeçmişti. Zaten kim ideallerine ulaşabilmişti ki?
Günah karanlık ruhlarda işini daha kolayca görür. Suçlu günahı işleyen değil, karanlığı yaratandır.
toplum ücretsiz eğitim vermediği için suçludur, kendi karanlığını kendi yaratıyor.
İnsan üzerinde hep bir yük oluşturan ve suça meylettiren bir ten taşır ve ona boyun eğer. Dünyevi olan her şey günaha boyun eğer. Günah yer çekimine benzer.