sahte olacaksa gözyaşlarınız, ağlamayın.
Sayfa 25
Yağmurları unut, bulutları sakladım ben
Sayfa 15 - Kırmızıkedi
asla okunmayacak sayfalarında kayboldum başka hayatların.
Sayfa 62
Kasıklarından akan sularla yıkanıyor
Kirazlar, bedeninin gel-giti yatakta
Bir yelkenli, kalmış yazık açık denizde fırtınada
Sayfa 19 - Kırmızıkedi
Yaka iğnelerinde fotoğrafım, öldüm mü?
Sahte olacaksa gözyaşlarınız ağlamayın
Sayfa 25 - Kırmızıkedi
neresinden baksam paramparça resimler
eve geç kaldım, yalnızlık bekler.
Sayfa 31
Eve geç kaldım, yalnızlık bekler.
Sayfa 31 - Kırmızıkedi
herkesten biraz aldım.
herkes gitti, ben kaldım
hiç bitmemiş hem de, öyle yarım.
Sayfa 56Kitabı okudu
varlığını fark etmediğimiz bir şeyin yokluğu
bir gün yaralıyor derinden.
Sayfa 49Kitabı okudu
Siyah bir leke kaldı alnımda
Kutsal öğleden sonralardaki
Günah zamanlarından
Sayfa 47 - Kırmızıkedi
bahçedeki mezar taşının etrafında
oku geçmişini: o senin adın
ne kadar ağladıysan o kadar yaşadın
Sayfa 5Kitabı okudu
İçimde acıdan bir tepe oluştu ve dışım
Aldırmaz görünür hiçbir şeye
Görmezden gelir gibi bir körün gözlerini
Sayfa 12 - Kırmızıkedi
Unutmak
"yaratışın bulutlu havasında şairin kendisi bile unutur tüm tinsel bilgeliğini nereden aldığını..." nietzsche
kendimi unuttum.
paslı çivilerle oynarken kediler odalarda kuşları rüyalara sakladım.
seni çıkardım içimden
kendimi biçtim,
bir şey kalmadı geriye.
yollar ne kadar gitse de uzaklara
hep yıldızları buldum.
kazımaya üşendim etimi bedenimden
bakır dolapları açtım kapadım birbiri ardına hayata bağlandığım gümüş ipi kopardım.
usulca erirken kalbime diktiğim mum saklandığım yerleri buldular hep isteyenler dünyayı yaktım, kendimi kurtardım akıllandım, öğrendim...
yalnızlıklar bedenden ruha dönme zamanlarıdır
rüyadan hayata yani ya da güneşten yağmura
bir akşamüstü, bir kasaba yolunda as kendini o ahlat ağacına, zamanıdır
kendimi unuttum
fotoğraflarım silindi duvarlarda
iyi geceler size, gece geceyse eğer
ve iyi diye bir şey varsa dünyada.
Selahattin Yolgiden