İnsan haklı sebeplerini gömleğinin cebinde taşır mı hiç?
Sayfa 84Kitabı okudu
Anlamaya çalışmak yorucu. Kalbimin ortasında yaşanıyor her şey. Üzerinde yürüyen adımlar, çamur izleri, kötü kokular... Temizlemek zor. Unutmak imkansız.
“Görmeyince anlamını kaybeden şeylerden sıkıldım. Anlıyor musun?”
İLETİŞİMKitabı okudu
“Kimsenin faiziyle geri ödeyeceği yaşamları olmamalı bana kalırsa…”
İLETİŞİMKitabı okudu
“Sen de gayet iyi biliyorsun ki yaşamak dediğimiz her zaman şenlikli değil. Eğer öyle olsaydı emin ol anlamsız,biçimsiz,işe yaramaz olurdu. Sevmezdik onu. Yapay gelirdi. Duygularımızı canlı tutan her şey içimizdeki karmaşadan besleniyor...”
İLETİŞİMKitabı okudu
“Boşluğa söylediklerinin öznesiyim..”
İLETİŞİMKitabı okudu
Ağlama!
“Oradan oraya savrulmak sadece senin başına gelmiyor sonuçta. Bu şehirde herkes aynı şeyleri yaşıyor. Hatta dünyada..”
İLETİŞİMKitabı okudu
“Herkese yetecek kadar dünya vardı oysa. Umut ve silah taşımak yasaktı. Yürüdüm. Anlatmak ve bağışlanmak için.”
İLETİŞİMKitabı okudu
“Ama bir kerecik olsun geriye dönebilsem, diyorum bazen. Kalbimi tornaya yatırır, dinler, çiçeklerle sarmalar, güzelce tamir ederdim. Pişmanlıklar bir kere olsun işe yarasın isterdim..”
İLETİŞİMKitabı okudu
''Madem ki yaşıyorum, madem ki buradayım hala. Sevmeliyim. Bunu da kendi kendime öğrendim işte.''
İLETİŞİMKitabı okudu