Perdeyi aralayıp kendi yarandan bakıyorsun dünyaya. Eskisi gibi acımıyor ve de asıl bu acıtıyor.
Sen gittin ve herkes ölmeye başladı...
sen gittin ve herkes ölmeye başladı
yalnızlıktan kudurmuş bir çocuğun arabaların kaportasını anahtarla çizmesi gibi ruhumun kemirilişi de hep sinsiceydi.
buna rağmen ansızın berraklaştığı oluyor bulanık günlerin
hâlâ soğuk biralar oluyor güzel kızlar oluyor.
yağmurdan sonra saçlarını havluyla kurulaman gibi olmuyor tabii o kalibrede sevda görmedim.
öptüm ama içime çekmedim.
Sen gittin ve herkes ölmeye başladı.
"önce saniye teyze öldü sonra dedem sonra babaannem sonra yengem sonra eniştem. sonra eniştemin ölüm haberini bana veren bakkalı bıçakladılar eniştemin yedisinin okunduğu akşam. sonra sedat amca öldü sonra babam sonra öbür dedem bir de büyük deprem. otuzuma basmadan otuz tabut kaldırdım musalladan. babamdan öncekileri babamla beraber
sen gittin ve herkes ölmeye başladı.
önce saniye teyze öldü sonra dedem sonra babaannem sonra yengem sonra eniştem. sonra eniştemin ölüm haberini bana veren bakkalı bıçakladılar eniştemin yedisinin okunduğu akşam. sonra sedat amca öldü sonra babam sonra öbür dedem bir de büyük deprem. otuzuma basmadan otuz tabut kaldırdım musalladan. babamdan
love story tadında başlayan bir filmi potemkin zırhlısına çevirmeye ne hakkın var. çok şükür yaşıyoruz çok şükür yazıyoruz diyorum ama niye anlatıyorum bunları. belleğin unutuşa karşı mücadelesi mi sadece. ne münasebet bu benim senkronize yalnızlığım.
sen gittin ve herkes ölmeye başladı
Emrah Serbes / Sen Gittin Ve Herkes Ölmeye Başladı
Sen gittin ve herkes ölmeye başladı
Zaten kim tam anlamıyla sağ kaldığını iddia edebilir ki
Bu kadar meftanın ardından kim biraz zombileşmek istemez
Sen gittin ve herkes ölmeye başladı
Şimdi dilediğim sayfadan başlayacağım bir kitap öner bana
Başsız sonsuz ve ortasız bir hikâye Öner
Ne çok utandık mazideki yaralardan
Her adımda ele geçirilme korkusundan
Sen gittin ve herkes ölmeye başladı
Elinden bir şey gelmeme acısını
Bir arabanın farlarına kilitlenip kalmış sincaplar bilir
Suyun dibine ağır ağır çöken taşlar bilir
Matkapla göğüsünün ortasına açılmış bir pencere düşün
Perdeyi aralayıp kendi yarandan bakıyorsun Dünyaya
Eskisi gibi acımıyor ve de asıl bu acıtıyor
Sen gittin ve herkes ölmeye başladı
Birleşince kısa devre yapan parmak uçlarımız öldü önce
Sonra yeşil öldü benim için sonra kahverengi
Sonra ilk öpüştüğümüz yeri kalbinden bıçakladılar
On iki yıl geçti susmak ne kısaymış
Sen böyle ne güzel sonsuza kadar susalım diyorsun
Sonsuzluk bir gün herkesle konuşur sevgilim bunuda biliyorsun
Sen gittin ve herkes ölmeye başladı
(Emrah serbes)
birleşince kısa devre yapan parmak uçlarımız öldü önce. sonra yeşil öldü benim için sonra kahverengi. sonra ilk öpüştüğümüz yeri kalbinden bıçakladılar. on iki yıl geçti susmak ne kısaymış. sen böyle ne güzel sonsuza kadar susalım diyorsun. sonsuzluk bir gün herkesle konuşur sevgilim bunu da biliyorsun.
Emrah Serbes / Sen Gittin Ve Herkes Ölmeye Başladı
Sen gittin ve herkes ölmeye başladı..
Sen böyle ne güzel sonsuza kadar susalım diyorsun.
sonsuzluk bir gün herkesle konuşur sevgilim
bunu da biliyorsun.
Önce Saniye teyze öldü sonra dedem sonra babaannem sonra yengem sonra eniştem. Sonra eniştemin ölüm haberini bana veren bakkalı bıçakladılar eniştemin yedisinin okunduğu akşam. Sonra Sedat amca öldü sonra babam sonra öbür dedem bir de büyük deprem. otuzuma basmadan otuz tabut kaldırdım musalladan. Babamdan öncekileri babamla beraber kaldırdık. Ama