Gözlerini tek bir şeye benzetmek,
Sanatı bir kalıba sokmaktır.
Özgür olduğunu zannetmek,
Gerçekten özgür olmaktan çok farklı.
Dudaklarına tek lisanı hapsetmek,
Diğer bütün dillere haksızlık.
Onca kültürün hakkını gasp etmek,
Hatta sömürmekten farksızdır.
Seninle zaman hızlı gelir, dönüş tez.
Sensizken saniyeler dakikalara dönüşmez.
İster yeryüzünde yürü istersen düş düş gez;
Yürüyüşünü yargılamak mahkemelere düşmez.
Ben senin gözbebeklerinde kaybolmayı sevdim.
Seninleyken sana doyamamayı,
Sensizken ise seni doyasıya yaşamayı sevdim...
-Özdemir Asaf
Sen benim hüzün yanimsin.
Güneşin vurmadığı sâye-de kalan yanım.
Kimselerin bilmedigi kendime sakladigim.
En çok ayazda kalmış olup da rüzgara savuramadığım,
Hocamın şiiri
Deyişler: 145
ASIL YAŞAMAK
Ne kadar eritsem de bu sevdayı damardan,
Sevgi yaşam içinde, su içtik her pınardan
Gülde gülşeni sevip, dalda yemşeni seçtik
Sevdayı gençleştiren dal aldık bir çınardan...
Geceyi soluyorum, zihnim aydınlık dolu
Dertlerle yüzleşmenin baktım en güzel yolu,
Günah ve sevapların üstünü örtsem de ben,
İçimdeki asıl ben, zorluyor sağı, solu...
Seni gördüm rüyamda, hem de sabahlara dek
Sensizken senle olmak;ne zormuş meğer sevmek,
Ölmek de yaşamakmış, yaşıyorsa anılar,
Ama asıl yaşamak, yaşadığın gün demek...
18/05/ 2020
Çakabey HOCA
"Gözyaşlarım oldu nehir
Sensizken kayıp bu şehir.."
Gelmesen de kulaklarımı çınlat çünkü
His diyarı bu. Geceden geçti yarım.
Ne senden ne serden geçti canım
Bugün de güçlü yanım, sensizken düştü yarım
Gelirsen bahar güzeli ihtişamı güç duyarım
Sevmek gülünç değil seversen aşk uyanır
Gülleri geçtim ben kar da aşk bulanım
Sen bana gelmesen de ben aşka aşık olanım.
Yoksun ...!
Düşünüyorumdumda ... Itiraf etmeliyim ki , ben sensizken daha mutluymuş be..! Ve iyi ki yoksun ..!!!
"Senleyken her çöl nehir
Sensizken her ilaç zehir.."
XIV
Seninle beraber olduğum zaman sevgim beni uyutmaz.
Sensizken de hasretinle gözlerim uyku tutmaz. Her iki gecede de ben yine uyanık kalırım. Bu iki uykusuzluk arasındaki farkı artık sen anla!
Sayfa 16 - Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları
Hatırla! kucak dolusu papatyalar topladım sana uçsuz bucaksız lale tarlalarından! Şizofren şairler kurban ettim uğruna, sensizken okunan her sabah ezanında! Hatırla! kendimi unutup geldim , secde ettim ayaklarının dibinde! kıblemdi kız kulesi ,gözlerin farzdı artık, korkutucu bakışlarınsa sırılsıklam bir secadde!!.
Vazgeçiyorum be sevgili.Ama ilk vazgeçemeyişim, ilk yenildim gibi değil bu sefer.Bu sefer hakkını vererek vazgeçiyorum senden.Şiirleri ağlata ağlata, kanata kanata ayrılığın gözlerini.Sensizken alamadığım nefeslerimi sızısıyla ciğerlerime çeke çeke vazgeçiyorum.Çünkü anladım sevgili. Bu şehrin sokakları sen kokmuyor artık. Her sokakta, her köşe başında sana rastlamıyorum.Geceleri uykusuzluğumun nedeni de sen olmuyorsun mesela. Senli rüyalara uyanmıyorum artık. Herhangi bir semtin, herhangi bir kaldırımında yanımdan geçen biriyle benzeştirmiyorum seni, işte bu tam olarak sen demiyorum. Ama maruz gör, çok sevdim seni. Haketmediğin kadar çok sevdim. Hiçbir kelime seni tarif etmeye değmezken, kelime kelime aradım seni yokluğunda.
Vazgeçiyorum be sevgili. Artık pişmanlıklarımda bile geçmiyor adın.Anladım, en dibe vurmuşum ben seninle.İçim, dışım, her yanım yanmış yine de körü körüne bağlanmışım sevgine.İçinde küflenmeye yüz tutmuş sevginle avunmuşum. Yüzüme vuran rüzgarda, kaşlarımı çatmama sebep olan güneşte bile sana dönmüş yüreğim. Nebze nebze yok olmuşum, yokluğunun sıcak ateşiyle. Ah be sevgili. Şu saatten sonra ister yanımda bit, ister çekip git farketmez. Dedim ya, içimde bittin sen.