Daha 13. sayfada bol yüklemli kısa cümleleriyle tahammülümü zorlayan, 20. sayfada "çocuk sahibi olmayan biri, bir ülkeyi asla yönetmemeli" cümlesiyle beni kendinden iyice soğutan kitap. Bu noktada Mustafa Kemal Atatürk'e gereksiz bir gönderme yapıldığını düşündüm, çocuk sahibi olanlar çok iyi yönetiyorlar çünkü ülkeyi.. Neyse, kitabın üçte birini (kendimi zorlayarak) ancak okuyabildim. Serkan Ertem'in Azazel serisi aynı içerikte olmasına rağmen bundan çok daha iyiydi bence. Yarım bıraktım, tavsiye etmiyorum. =)
"Şeytan mı? Hoşuna gidecekse söyleyeyim, ben o değilim ama onu yakından tanıyorum, kıskançlık onun gözünü kör etmiş... O artık kıyametin kopması için elinden geleni yapan bir zavallı... Benim içinse hayat daha yeni başlıyor."