Aynaya baktığım yüzün bana ait olması mı, yoksa olmaması mı daha korkunç? Böyle mi görünüyorum, yoksa camın karşısında bir adam beni boğmaya mı hazırlanıyor? Çocukken annemden korkup dolaptan aşırdığım havucumu kemirirken hissettiğim sızı neydi, dilimi mi ısırdım?
Ne kadar soru sorarsam sorayım, rastgele yolları kapatmaktan başka bir işe yaramıyor sorgulamak. Bu yollar doğru mu, yanlış mı; hangisinde daha çok canım yanacak? Şayet bu benim hayatımsa, bilmeye hakkım olmalı. Lâkin inanmadığım yaradanın huzuruna kahkaha olarak çıkıyor çığlıklarım. Görünen o ki zevk alıyorum sanıyor, yarattığından bile bihaber!