“İçi boş insanlar” monotonluğa ancak ara sıra gerçekleşen bu tip boşalmalarla ya da en azından kendilerini bir başkasının boşalmasıyla özdeşleştirerek dayanabilirler.
İnsan başkasını tanımak için emek verirken, bir yerde kendini tanımaya da fırsat yaratır ve bu belki en çok kendini tanımak adına attığı değerli bir adım olur.
Peder Augustinus’a sormuşlar “Zaman nedir?” diye. O da cevap vermiş: “Sorulduğunda ne olduğunu tarif edemediğimiz ama sorulmadığında ne olduğundan emin olduğumuz şeydir.”
Kimseye kırılmamayı, ne kadar acımasızca davransalar bile insanlara küsmemeyi, onlara düşmanlık beslememeyi, kaderini ve geçmişini lanetlememeyi öğrendim.
Her biri sınavındır, sınanacaksındır. Kimi dostluğuyla sınar seni, kimi düşmanlığıyla… Hiçbiri boşuna çıkmayacak karşına. Hepsi seni sana ulaştırmak için açılmış olan yol işaretleridir. Doğru oku işaretleri…