19. ve 20. Yüzyıldan itibaren makine ortaya çıktı ve üretimi yüz kat arttırdı. Köylü makinenin başına geçtiği zaman, makinenin iş hızı on, yirmi, yüz misli oldu. Bir efendi için çalışan beş ayakkabıcı günde, on ila on beş çift ayakkabı yapabiliyordu. Fakat aynı kişiler makineyle iş yaptıkları zaman, günde bin çift ayakkabı yapabiliyorlar. Yani şimdi üretim yüz kat oldu. Oysa dünyanın hiçbir yerinde, işçi hakları yüz kat olmamıştır. Sözgelimi iki veya üç misli olmuştur. Gerisini patron götürüyor. Oysa geçmişte beşte ikisini götürüyordu. Bu sömürü, bir tarafta servet miktarının artmasına, diğer tarafta ise fakirliğin daha da artmasına sebep oldu…
[Ali Şeriati]