"Sular hep aktı geçti,
Kurudu vakti geçti,
Nice han nice sultan,
Tahtı bıraktı geçti,
Dünya bir penceredir,
Her gelen baktı geçti." (Y.E)
Burası da benim pencerem. Lütfen bakıp geçin!
Bir gece yarısı uyandığında yatağından kalk, şöyle yıldızlara bir bak. Düşün!..
Madem ki içinde bulunduğun yer, konuştuğun kimse sana feyz vermiyor, terke mâni olan ne?
Ve gün gelir sessizliğini dahi duyan insana denk gelirsin. Bağırmak çözüm olmuyor ki sevdaya.
Seni sessizliğinle de anlayan insana kelimeler kalabalık gelir.
Gökyüzündeki yıldızlarla konuşuyoruz bazen. Onlara ilk sorduğum soru şu oluyor; "O'da sever mi bir gün beni?"
Cevabı nerede bu sorunun, bilmiyorum. Ama onlar biliyor eminim.
Biz gözleri açık, kalpleri kör gezer olduk insan bahçesinde. Ne sevgiye, ne de vefaya bir damla su veremez olduk. Elimizde kaldı kır çiçekleri. Solmaya yüz tutarcasına.