İlk defa gördüğün birini çok seversin.
İçin ona çok ısınır.
Sebebini bilmezsin
sanki kırk yıllık dost gibiyiz dersin ya.
İşte sebebi:
“Bazen iki kişi arasında öyle bir sevgi oluşur ki bunun sebebi ne güzellik ne de başka bir dünyevi faydadır; tamamen ruhları arasındaki uyumdur. “
(İmam Gazâli rahimehullah)
Ölüm var işte …
Sevdiklerin ….
Sevmediklerin bir bir giderken …
Sevdiğin şeyler her ne ise… farzı misal camdan baktığında gördüklerin , masandaki fesleğenin , bahçendeki limon ağacın ,
Evindeki kedilerin ..
bahçendeki kedilerin ,
Sokaktaki kedilerin ,
Mahallendeki kedilerin ,
Gün yüzüne çıkmış , çıkmamış tüm yazdıkların , yaşadıkların
Do
Nietzsche'nin dediği gibi, "Kendine en ağır yükü aradın: bulduğun, kendindi... Kendini sırtından atamadın!" Evet, derdimiz ve dermanımız, varımız yoğumuz kendimizde saklı.
Kendimizle olan savaşımız en büyük yükümüz. Ancak, eğer kendimize karşı "el iyisi" isek? Yani başkalarına gösterdiğimiz kadar nezaketi ve hoşgörüyü
Django hep yalnız mıydın sen?
Django tekrar sevmedin mi kimseyi?
Sevgi devam edecek
Hayat devam etmeli
Geçiremezsin pişmanlıkla hayatını...
Kendini sevmeye başlamanın ilk koşulu, haketmeyenlere sevgi sunmayı bırakmaktır.