Hapishaneler ve tımarhaneler var olduğu sürece içinde birilerinin oturması gerekir.
Siz değilse ben,ben değilse başka üçüncü biri elbet girecektir buralara.
“Önce kendine,sonra başkalarına” ilkesi ilk bakışta bencilce bir yaklaşım olarak değerlendirilebilir.Ne var ki,bir insan ancak kendisine verebildiğinde diğer insanlara da “gerçek anlamda” verecek şeyi olur.
Taparcasına sevilmek başa beladır.İnsanoğlu yüzyıllarca tanrılara nasıl davrandıysa kadınlar da biz erkeklere öyle davranır.Bizi âdeta ilahlaştırırlar;biz de bunun karşılığında onlar için hep bir şeyler yapmak zorunda kalırız.