Hadi bir gün doğur sancılarından
Esintili ve biraz da muteber olsun
İçinde ikimizin sadece ikimizin yani senle benin olduğu
Benim sen olduğun senin güzel olduğun
İhtimalleri arasında vuku bulacak bir günün aydınlığını
doğur sancılarından
Doğur sevgilim
"Sevmek miydi bu?"
Sevmek , anlamı neydi sevmenin?
Ben sandım ki sevgi sensin
Her kalbimin atışında, her gözümün doluşunda
Her güneşin doğuşunda, batışında
Sen geçiyordun kalbimden
Sevinç kopuyordu gözlerimden
Söyle her şey oyun muydu?
Sevmek demek sence bu muydu?
Peki bize saygın yokken
Biz değilen bir şey yokken
Nasıl siyah leke sürdün sevgi gibi yüce bir
Sevgilim bir günün
Ben seni düşünüyorum seni
Hani tıpkı o ilk günlerdeki gibi
Kalbim diyorum kalbim
Daha dün tezgâhtan çıkmış bir su sayacı gibi
Cemal Süreya
600
600.gün... Zamanı tutamıyorum sevgili durduramıyorum. Son günümüzde bana "dursun mu zaman?" demiştin. Dursun artık sevgili, dursun artık, hayır zaman akıp gitmesin. Yarın, dün olsun. Zaman artık geriye aksın istiyorum. Merak etmiyorum geleceği, istemiyorum geleceği. Gözlerimin ışığının sönmesini izlemeyi değil, ışığını geri kazanmasını
Sevgilim bir günün
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Güvercinler güneşten bir sessizliği biriktiriyor
Ben seni düşünüyorum seni
Hani tıpkı o ilk
Sevgilim bir günün
Her şey biliyor her şey
Sen biliyor musun bakalım
Seni nice sevdiğimi?
Üstüne titrediğimi?
Geldiğimi?
Gittiğimi
Hadi!