Ceyda
@sevimliokur_
82 okur puanı
Temmuz 2017 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Bazen yaşanması gerekenler yaşanıyor.
Ders alıp yürümek lazımmış meğer. Geçmişimi, biyolojik babamı, annemi ve çocukluğumu özgür bırakmayı seçiyorum.
Kafamda Deli Sorular
Aklının içinde kaç odası vardır insanın acaba?
Ya da benim gibilerin mi var sadece?
“Kalabalık aile Aşure gibidir.” Yazın bunu bi kenara
Kalabalık aile her zaman eğlence demektir çocuklar için. Hep bir kargaşa olur. Hele bayramlar herkesin bir evde hep beraber olması demekse lunapark gibi bir yerdir orası.
Okur Takip Önerileri
15 gün içinde sıkılırsak iade edebiliyormuşuz
İşlem çok basit, aşağıdan inip kocanızı seçiyorsunuz. Beğendiğinizin paketini açıyorsunuz. Sonra da yukarı çıkıp evleniyorsunuz. Sistemi kolay ve çabuk hale getirmişler. Hani evlere servis gibi bir şey, iyi yani.
Bazen bir mecburiyet bazen bir tercih..
Gösterişten uzak, sade yaşamayı seven biriyim. Yalnızlık senin yanında sürekli götürünce ister istemez sessizliği benimsiyorsun. Fakat bunu yalnızlığa mal edemem. Bir bakımı bu benim tercihim diyebilirim. Sessizlik benim daima tercihimdir. Lakin yalnızlık için aynı şeyi söyleyemem. Beni yalnızlığa hayat zorlamıştı. Dayattığı bu kavramı kimi zaman kendim seçsem de genele yaydığım zaman pek tercih etme taraftarı değilim. Etmesem de mecburiyet devreye girdiğinde kabul etmek durumunda kalıyorum.
İçsel düşünceler…
Düşünüyorum sıkça yaşadığım bu hayatı. Düşündükçe daha çok kayboluyorum düşüncelerin içinde. Hayatın içinde kayboldum zaten, yönümü bulamıyorum. Yönümü bulmak için desteğe ihtiyacım var ne yazık ki bunu sağlayacak biri çıkmıyor karşıma. Çıkmasını istiyorum çıksın ki yönümü bulayım.
Bazı insanları anlat anlamak zor.
En ufak durumda her şeyi hiçe sayıp yakınlarını yarı yolda bırakabiliyorlar. Öyle garip insanlar var ki onları anlamak için ayrıca çaba sarf etmek gerekiyor.
Seni önemseyen kişilerin olması ve seni dinlemek istemesi ne güzel bir şey. İnsan bazen bunu yaşayamıyor. Hayatında olan şeyleri anlatacağı birilerini bulmak istiyor ama aradığı kadar kolay olmuyor.
Nezaket artık sadece cümle içinde kullanılan bir kelime olmuştu anlaşılan.
“Benden nefret etmeni dayanabilirim ama onu seveceksin diye ödüm kopuyor”
Bazı diyaloglar çok love
-Niye korkmuyorsun sen?
Korkak olsam cehenneme mi gelirdim Daren, aptal aptal konuşmasana!
-Öyle mi?
Sen geri zekâlı mısın!
-Şeytana korkmadığını söyleyecek kadar şuursuz olan sendin. Seni bırakmayacağım, merak etme.
- Yolunu mu kaybettin su vârisi?
Yolumu kaybettim Daren, hepiniz sayesinde tüm yollarımı kaybettim ne şimdi elimde sadece Yokuşlarım var.
Sessizliğin insanın kafasının içinde olduğunu düşünürdüm ama sessizliğin, insanın kafasının içini et yiyen bir hücre gibi kemirdiğini bilmezdim.
Ses yoktu.
Gece ve gündüz yoktu.
Sıcak ve soğuk yoktu.
Zamanın dondu bir saniyenin içine hapsolmuştum.
Dalga ve Altında Kalanlar
Erkekler Savaşı başlatır, kadınlar mücadele eder, kazanır ya da kaybederler, zaferleri erkekler kutlar, ziyafeti kadınlar hazırlar ve sonra erkeklere hizmet ederler. Savaşlar çoğu zaman kadınlar yüzünden başlar ama hiçbir zaman kadınlar için çekilmez kılıçlar; bu erkeklerin kendini kanıtlama mücadelesidir.