Bahçelerin sessizliğinde, ilkbaharda, gece dumanında,
Doğu bülbülü söylüyor türküsünü üstünde bir gülün.
Fakat tatlı gül hiçbir şey duyumsamıyor, kulak vermiyor ona,
Sallanıyor ve uyukluyor altında sevda türküsünün.
Senin türkün de böyle değil mi soğuk güzellik için?
Ayıl, ey şair, nedir can attığın tutkuyla?
Aldırmıyor o, dinlemiyor bile türküsünü şairin;
Bakıyorsun, çiçekleniyor; sesleniyorsun, yanıt yok çağrına.