Parmaklarımın arasından kayıp gidiyor... Tüm umutlarını yitirdiği noktadan geriye, çöküşe doğru son hızla koştuğunu görebiliyorum. Ve ben, kahrolarak izlemek dışında hiçbir şey yapamıyorum onun için.
"İstesem hiçbir şey bırakmazdım geride. Hepsini yakıp küle dönüştürmek varken... Bıraktıklarımı azımsama sakın! Başkalarından esirgediğimi sana sunuyorum. Gözünü aç ve görmeye çalış..."
Sayfa 179Kitabı okudu
Bana doğduğumdan bu yana hiç kimse doğrudan Allah'ı telkin etmedi. Allah'tan başka her şey bana öğretildi. Ve bu yüzden deliliğim, sonunda, bana bir ebedi hayat bilinci olarak geldi...
Sayfa 21Kitabı okudu
Ah minel Aşk! Aşk'tan önce Aşk'tan sonra... Aşk yeryüzündeki en eski, en dirençli gelenektir. Aşık dışlanır ama dışlayamaz. Aşık incinir ama karıncayı bile incitemez. Aşık olunca anlarsın. Yüreğin bir kadife keseye dönüşür, içinde sırma bir yumak; sen bu yufka gönülle kimselere kıyamazsın. Yaşayan ve yaşamış aşıkların safına katılırsın. Korkma! Aşkta yok olunca zahiri tarifler, zihinlerdeki kategoriler buhar olur uçar. O noktadan itibaren "Ben" diye bir şey kalmaz. Tüm benliğin olur koca bir sıfır. Orada ne şeriat kalır, ne tarikat, ne marifet. Sadece ve sadece hakikat...
Sayfa 231Kitabı okudu
Banat'tan gelme bir köylü gencin, ansızın bir tahta üzerinde bir kaç taşı birazcık oraya buraya oynatmakla bütün köyünün odunculuktan ve en yorucu işlerden bir yılda kazandığını bir haftada kazanması durumunda kendini beğenmişlikten başının dönmemesi diye bir şey olabilir mi? Hem ayrıca, bu dünyada bir zamanlar bir Rembrant'ın, bir Beethoven'ın, bir Dante'nin bir Napoleon'un yaşadığı hakkında en ufak bilgisi bulunmayan birinin kendini büyük bir insan sayması son derece kolay değil midir? Bu gencin dünyaya, kapalı beyninde bildiği tek şey, aylardan beri hiç bir satranç oyununu kaybetmemiş olduğu ve dünyamızda satrancın ve paranın dışında daha başka değerlerin de bulunduğunu bilmediğinden, kendine hayranlık duymak için her türlü nedeni var.
Şehzade Mustafa (1515, Manisa - 6 Ekim 1553, Konya)
ŞEHZADE MUSTAFA MERSİYESİ
I.
Meded meded bu cihânûn yıkıldı bir yanı
Ecel Celâlîleri aldı Mustafâ Han’ı
İmdat! Eyvahlar olsun! Bu cihanın bir yanı yıkıldı;
Vesveseden kurtulmanın çaresi, kalbe vesveseyi veren şeyden başka bir şey koymaktır. Allah'ı zikirden başka kalbe ne koyarsan, şeytanın vesvesine yardımcı olur. Kalbi şeytanın vesvesesinden koruyan şey ise ancak Allah'ı anmaktır. Çünkü Allah'ı anmakla şeytanın nasibi kesilir. Şeytanın vesvesesinin zıddı da Allah'ı anmak ve Allah'tan yardım istemektir.
İşte '' Eüzü billahi mine'ş-şeytani'r-racim vela havle vela kuvvete illa billahi'l-azim ''
sözlerinin manası budur. Buna kendilerine Allah'ın zikri galebe çalan takva sahipleri yol bulur. Şeytan bu kimselerin etrafında çapulcu bir hırsız gibi dolaşır durur.
Blog Sayfamın, Kitap Köşesindeki Yeni Yazısını Yayınladım... Orhan Pamuk'tan ''Kafamda Bir Tuhaflık''... Merak Edenler İçin... Bisiklet, Film, Fotoğraf, Müzik ve Kitaba Dair Her Şey...
sonerayan.blogspot.com.tr