Vücudumun ruhuma dar geldiği anlardan birindeyim.
Hayatın gerçeklerini yazarsan, sayfalarda bıraktığın izleri yalnızca sen okuyabilirdin.
Ekmek yiyemezdin belki.
Ama vicdanın, bembeyaz bir sayfa kalarak mezarında yatağın olurdu.
Ağlayın çocuklar, dünya kötü bir yer.
Sevmek, sevilmek devirleri bitti.
Halinize acıyın.
Ben senin hissizleştiğin yerden fışkıran oluğum,
Sense umutsuzluk durağına ramak kala suyum,
Saklamak istesem bir tek gülüşüne sığar ruhum,
Düşersen karamsarlık çukuruna ruhuma tutun.
Bir gün bu ruh bu bedenden tamamen boşalacak,
O zaman da gözyaşım avuçlarına dolacak.
Bilmem taşıyabilir misin, bu zerrelerden yükü?
O zerreler ki bir insanın hayatıdır çünkü...
Usturuplu Şiir
"Sen bir şiirin son kelimesinin eşsiz lezzeti
Ben bir şairin ilk şiirine sıkışan gençliğim
Dur durak bilmez, bilse de beni, uslanmaz benliğim
Hiçbir lisan koyamaz adını bende sensizliğin."
Sayfa 17Kitabı okudu
Dünü görmemiş gibiyim
Sanki hiç yaşanmamış...
Ne bir ses, ne bir koku, ne bir sahne var aklımda dünden.
Bugünden dileğim seni görmek...
Yoksa yarın bugünü de hatırlamam ben.
Saçlarım ağrıyor.
Sana gelemeyişin dibini yaşıyorum.
Şimdi bir dağda bir rüzgar esmeli
Ki yakmalıyım ona yazmadığım tüm şiirleri
Ve sevecekse adam böyle bir kadını sevmeli.
Sayfa 7
Çıkmaz sokakta geri adım atmak ilerleme kaydetmektir.
Tozlu raflarda unutulmuş bir kitabın ;
Bir aşk masalının arasına gizlenmiş gül kurusu gibiydin.
Heyecanla kitabı okurken aniden karşıma çıkıyor, içimi sevinçle dolduruyordun ..