Furkan
@sfurkanm
AÜHF/DEÜ
Ankara
1996
11 okur puanı
Mayıs 2023 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
%14 (18/128)
“Hayat içimizdeki şeyleri öyle yıkıyor, kimi inançlarımızı öyle yok ediyor ki!”
Sayfa 830Kitabı okudu
832 syf.
9/10 puan verdi
·
39 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Elisabeth
Dudakları yana doğru kaymıştı ve ağzını, soluk alıp vermek için güçlükle açabiliyordu. Çökmüş gözlerini yardım arar gibi umutsuzca çevresinde dolaştırıyor ve bakışları içeridekilerden birisine takılınca da yürek paralayıcı bir kıskançlık ifadesiyle bakıyordu onun yüzüne; güzel giyimli, rahat rahat soluk alabilen, hayatlarını yaşayan, yapabildikleri tek şeyin bu çok sevdikleri ölen kadını seyretmek olan ve bunun dışında ellerinden hiçbir şey gelmeyen bu insanları öyle çok kıskanıyordu ki!..
Sayfa 619Kitabı okudu
Thomas
“…Oysa bütün bunlara ne kadar da sevinmiştim, ancak bu sevgi ve heyecanın arkası gelmedi. İyi şeyler hep gecikir zaten, hep geç gelir ve geldiği zaman da sevinemezsiniz, bir türlü sevinmek gelmez içinizden…”
Sayfa 470Kitabı okudu
Antonie II
“…Onlar ne diyecekler diye, merdiven başında yaşadığım o iğrenç sahneye ve duyduğum küfürlere katlanarak o kentte ve o adamın yanında kalamam artık; mutlu ve halinden memnun görünmek için kendimi, ailemi, aldığım terbiyeyi ve bütün değerlerimi inkâr edemem. Bunun adına onursuzluk derim, buna rezalet derim ben, bunu bilmeni isterim!”
Sayfa 420Kitabı okudu
Antonie I
“…Yaşanan bir olay herkes duyunca mı yüz karası ve rezalet oluyor? Hayır Thomas, hayır! Bir insanın içini kemiren ve kendisine olan saygınlığını yiyip bitiren rezaleti gizlemek çok daha tehlikelidir!..”
Sayfa 420Kitabı okudu
Karanlık Bir Kış Günü: Palto
Geçtiğimiz yıl içinde okuduğum fakat okuduktan çok sonraları bile aklımdan etkisini silemediğim bir hikaye: Palto.
Kıymetini zaman geçtikte anladığımdan olsa gerek, kitaba verdiğim 8/10 puan beni düşündükçe üzüyor. Keşke ilk okuduğumda 10/10 puanlık bir kitap olduğunu idrak edebilmiş olsaydım.
Korkutucu, depresif, karanlık ve trajik bir realist dünyanın/maceranın içine gömülmüş, masalsı ve gerçeküstü bir son. Dünyadan alamadığımız adalet hissini öbür aleme vermeye ne kadar istekliyiz. Akakiy Akakiyeviç’e ne benzer hayatlar yaşıyoruz hepimiz.
Tutumlu olmak gerekliliğini (belki de zorunluluğunu) çocukluktan öğrenmiş ve bunu içselleştirmiş bir okur olarak ben de, üç kış aynı montu giyen bir insanım. Ve bunu bu öyküyü okuyana kadar da yadırgamamıştım belki de, sanki olması gereken buymuş gibi. Yahut masabaşı işimle ilgili hepimiz gibi benim de bitmeyen endişelerim var. Ne kadar anlamsız geliyor bu kitabı bitirdiğimizde, tüm bunlar.
Aslında ne kadar değerli olduğumuzu, ne kadar değerli olmamız gerektiğini gösteren ve yeri hemen doldurulabilir olduğumuz bir sistemde yaşadığımızı, bu yüzden de kıymetimizi hiç unutmamızı öğütleyen bu kitap adeta belleğime kaydoldu.
Bu kitabı okuyalı aylar oldu fakat aylar sonra bile sık sık aklıma gelen, hayatıma, işime, ilişkilerime olan etkilerini de ancak bu süreden sonra fark edebildiğim bu hikaye, kesinlikle hakkını vererek okunmayı hak ediyor. Hepimizin birer Akakiy olduğu günümüz toplumunda, hayatlarımızı aydınlatan bir fener işlevi gördüğü kanaatindeyim.
Kısa olmasından da mütevellit herkesin okumasını tavsiye ederim. 
Nikolay Gogol
Latin Amerika’nın birçok ülkesinde, göç etmemiş olanlar kendi topraklarında sürgün hayatı yaşamakta.
Sayfa 358Kitabı okudu
Alamín ve Antunano’nun giriştikleri endüstrileşme hareketi, ikisinin de “politik bağımsızlıkla ekonomik bağımsızlık” arasındaki özdeşliği kavramış olmaları ve “saldırgan güçlere karşı tek savunma sisteminin güçlü bir endüstrileşmiş ekonomi olduğunu” görmeleri bakımından önem taşır.
Sayfa 234Kitabı okudu
Sefiller Üzerine
Sefiller… Neden bir dünya klasiği yahut neden hakkında bunca yorum, uyarlama, tahlil var okuduktan sonra bunu anlamamak mümkün değil. Kitap hem iç hem de dış dünyaya müthiş bir ayna tutuyor. Gerek dönemin -yakın geçmiş ve yakın geleceği dahil- şartları gerekse de karakterlerin gitgelleri üzerine öyle anlamlı ve başarılı incelemeler var ki, Victor Hugo’nun gözlem yeteneği hayran olunası bir boyutta.
Tüm bunların yanında bu kitabı tek bir kelimeyle ifade etme zarureti doğsa bu kelime benim için “vicdan” olurdu. Yazarın içsel muhakemelere sık sık yer vermesi, karakterlerin hassas noktalarına, bam tellerine dokunmaktan çekinmemesi kitabın psikolojik altyapısını apayrı bir seviyeye çıkarmakta. Özellikle mahkemeden önceki gecede Jean Valjean’ın yaşadığı derin buhranı empati yapmadan okuyamaz bir insan.
Buna ek olarak yazarın hikayeyi bölerek verdiği tarihsel bilgiler, kültürlenmek ve dönemi anlamak açısından şahane bir fırsat.
Kitaptan bir puan kırmama sebep olan husus, herkesin tahmin edebileceği romantik akımın eserdeki etkisi. Süregelen tesadüfler dizisi bir yerden sonra insanda biraz hayal kırıklığı yaratabiliyor. Ayrıca Hugo’nun kitapta sık sık yer verdiği Fransa’nın yüceliğine ilişkin yorumlarını fazla kişisel ve biraz da uçuk/abartı bulduğumu söyleyebilirim.
Ama günün sonunda Hugo’nun insana ve dünyaya karşı olan optimistik idealizmini özümsememeniz çok zor. Bu kitap insanın hayata daha güzel, daha mutlu ve de daha umutla bakmasını sağlıyor. 
Victor Hugo
“Bu toplumun kabul edilebilir kadın tanımı çerçevesinin dışında duranlarımız;” (…) “-bilir ki hayatta kalmak akademik bir yetenek değildir.”
Sayfa 143Kitabı okudu
