...hayat mücadelesi uğruna güzelliği feda edersek, barbarlar daha şimdiden bizi yenmiş sayılır.
Kazanılan bir beyin, kaybedilen bir hayattan daha önemliydi.
Sıkılmak ve kızmak benim dostumun kullandığı duygulardan değildir.
General'e göre şibumi bir tür teslim oluştu; Nicholai'nin gözündeyse bir tür kuvvet. Her ikisi de kendi kuşaklarının kölesiydiler...
Benim söylemeye duyduğum ihtiyaç, onun işitmeye olan ihtiyacından fazlaydı.
Hayatım alelade çizilmiş ama vakit yetmediği için ayrıntıları doldurulamamış bir resme benziyor.
Terbiye her zaman için merhametten de, sadakatten de, yardımdan da, içtenlikten de daha güvenilir bir şeydi. Tıpkı hak yememenin, karşıdakine eşit şans tanımanın adaletten önemli olması gibi. Büyük sayılan değerler, baskı altına girdiklerinde türlü mantık oyunlarıyla çözülüverirlerdi. Ama terbiye, terbiyeydi. Koşullar ne olursa olsun, hiçbir zaman değişmezdi.
Toplum
Kalabalığın çıkardığı gürültü mantıksızdır ama kulakları sağır edecek kadar güçlüdür. Beyinleri yoksa da; binlerce kolları vardır. Bunları seni yakalamak, çekmek, aşağıya indirmek ve batırmak için kullanırlar.
Açlık, hastalık, yaşlılık gibi nedenler gece bir araya gelip onları hayatın yükünden kurtarmış oluyordu.
Sayfa 123Kitabı okudu
Bir şey ummak hatasına düşen, karşılığını hayal kırıklığıyla öder.