"‘Bir zamanlar...’ diyorlar; bilmiyorum ne zamanlar
Belki Kalu Bela, belki cennetten kovulduğu zamanlar
Yasak elmayı ben yedim Tanrım
Ya günah için varım, ya da ah
Bir tenim, candan mahrum
Ruhum ediyor bana tamah
Bırakıp gidilen gibiyim, unutulan gibi.
Kehf’in Ashabı’ndan; zamanın terk ettiği.
Yüzyıllarca uyudum; uyandım
OĞLUM 12 YIL UYUDUKTAN SONRA UYANDI...
Bir gün çok sinirlendi. Yine kendini balkondan atmak istedi. Zor ikna edebildik. Akşam oldu, onu uyuyor zannettim. Babasıyla ne yapacağımızı konuşurken bir ara "oğlumuzu olmazsa bağlayalım" diye ağlayarak anlatıyordum ki birden yatağından doğrulup sadece bana bakarak, "yazıklar olsun size,
GURBETÇİ ŞÂİR SERVET YÜKSEL'İN DUYGU SÜZGECİNDEN SÜZÜLEN ŞİİRLER
M. NİHAT MALKOÇ
“Aman ha, gönül kırıp; kırılmaya değer mi?
Boş şeylerin peşinde yorulmaya değer mi?
Ne kaldı elimizde baharından, yazından?...
Bu dünya çiçek olsa derilmeye değer mi?”
(“Değer mi?”- Servet YÜKSEL)
Gönül telimizi
İsmin bir önemi var mıydı? İsim bir maske miydi? İsimsiz olabilirdik bence. Benim ismim olmasın isterdim yargılanmam zorlaşırdı. Kimse olmak isterdim kimsesiz olmaktansa... "Kimsem" olduğunu sandığımda kimsesiz bırakmışsın beni oysa... Yalanı söyleyen, söylediğinden daha mutsuzsa o yalanı boşver gitsin. Bana beni mutsuz edecek şeyler söyle. Serbest şiiri sevmezdim normal şiirin kurallarının kısıtladığını fark edene dek. Hayatın serbest şiir gibi olsun ez geç kuralları ama başkalarını üzmeden. Ya da yok yahu vazgeçtim üz diğerlerinide. Başkalarını üzememekte bir kısıtlama değil mi? Yön ver hayatına, hayatlara dilediğin gibi olmasın ama. İstemediğin gibi yaşamayı seç bazen. Hep mutlu olma bazen de senin canını sıkacak şeylerin peşinden git. Kocaman gözleri olsun sevdiğinin biraz kırışıklıklarda olsun etrafında. Sana dikkatli bakmak için gözlerini kıstığında dikkatini dağıtır. Kusursuzu sev ama kusursuzdan vazgeç. Ya da boşver benim dediklerimi kafana göre yaşa özgür ol kısıtla beni...