Kaybetsem bir gece rüyamda seni
Ellerim boşluklarına çarpar çarpar
Zifiriye dokunup sarılsam yokluğuna
Bulduğumu zannetsem ve kaybolsam
İçimin en sessiz nehirlerinde
Bir yağmura tutulsam sonra
Kokun toprakların içinden
Buram buram kokuna sarılsam
Kaybetsem bir gece rüyamda seni
Koşsam çaresizce bir camdan
Ağlayan bir müziğin hıçkırıklarıyla
İrkilsem ve koşmanın acısını yokluğuna yetişememekte bulsam
Otursam bir kaldırımda günlerce gecelerce
Bir dilenci gibi yokluğuna el açsam
Kaybetsem bir gece rüyamda seni
Gözlerim karanlığın içinde kör
Ellerim karanlığın içinde
Ve puslu bir matem çalar rüzgar
Karşı kıyıdan denizin kokusu içimde
Bir üşümektir sarar beni
Ben sensizliğin içinde sessizliğine dayasam kulaklarımı
Kalbini işitirim
Göklerde,karanlıkta,rüzgarın kokusunu getiren dalgalar da ben bir gece rüyamda
Seni kaybetsem ve hiç uyanmasam