toprağı altına; insanı sevgiye dönüştür simyacı
Bundan böyle yol yok kollarım çürüdü
bundan öte karanlıklar
sen beni anlamadın
gözünü kan bürümüş
bundan öte ayrılık var
yüce dağların ardında kaldı hayallerimiz
bu şehirde yine ölüm var
karanlıklar çöktü yine
sevgilerde sahteymiş
bu gönlümde yine hüzün var