Bir gemi yolculuğunda denk gelmişiz ve doktor içini döküyor bize.
Sadece dinliyoruz onu. Koşusuna tanıklık ediyoruz. Sıkılmışlığı, yalnızlığı, ruhsuzluğu konuşurken kullandığı kelimelere yansıyor.
Kibri, insanların ona duyduğu minnettarlıktan. Ama kendi söylemi ile 'beyaz bir kadın', onu büyülüyor, kibrini ve gururunu yok sayıyor, duyduğu arzu ve ona sahip olma hissi, belki de kıskançlık onu amok koşucusu yapıyor.
'Amok' tabiri, kişinin cinnet anında hiddetle, sonrasını düşünmeden hareket etmesini, Malezyalılarda görülen bir sarhoşluğu, insan kuduruşunu, saplantının krize dönüşmesi halini ifade ediyomuş.
Hepimizin gözünün döndüğü, kendimize hakim olamadığımız, sonrasını düşünmediğmiz ufaklı tefekli amok koşularımız var.
Amaçlarımız doğrultusunda ve o doğrultuyu en az şekilde bozacağımız bir koşu, o doğru koşumuzun motivasyonu sayesinde ilerleyişimiz, bizi bir amok koşucusu olmaktan alıkoyabilir.
Ama koşmanın gerekli olduğu bir gerçek.
Kısa ve akıcı, ileride tekrar okunmalı.
