Yaşam Bilgeliği Üzerine AforizmalarArthur Schopenhauer · Türkiye İş Bankası Kültür Yayınları · 20196,9bin okunma
Fosforlu kalem alıyordum,20 liralık olanlar bir ay zar zor gidebiliyor. Sinirlendim gittim iki tanesine 280 lira verdim. Yine bir ayda bitsin stabiloyu dava ederim.
Kaçış Rampası...
Bu çocuk her kafesin bir tahta çubuğunu o kadar gevşek bırakıyor ki, hafif zorlasan ya da biraz zaman geçse kendiliğinden yerinden düşecekmiş gibi duruyor. Yani kuşun kanadı, gövdesi biraz hızlı çarpsa tahta düşecek. Böylece kuşun çıkabileceği bir aralık oluşacak kafesin içinde.
Başlangıçta aklım almadı. Herhalde yanlışlıkla böyle oldu dedim. Sonra baktım bir, iki derken fırsat bulabildiği her kafese aynı şeyi yapıyor. Sinirlendim önce. İşten atmaya bile niyetlendim.
Sonra o hanım kız bir gün geldiğinde durumu ona da anlattım.
"Bak kızım durum aynen anlattığım gibi. Ne yapayım ben şimdi?"
"İdare et amca, lütfen. En fazla elden geçirirsin bir defa daha. Baktın olmadı, bana sat bozuk kafesi."
"Yahu yapılamayacak bir şey değil ama. İnsan sinirleniyor biraz da."
"Amcacığım bak, buna ihtiyacı var. Sorun olursa ben karşılarım diyorum."
"Niye yapıyor böyle, bu deli oğlan?"
"Kuşların kaçabilecekleri bir aralık olsun diye.
Tıpkı kendi hayatındaki gibi...
Her kafesten kurtulabilmenin bir yolu olsun diye..."
Sayfa 124Kitabı okudu
Serzeniş
Gün geçtikçe serpilip güzelleşmek cümlesinin vücud bulmuş hali misin? Kalbim pek şen pek müteessir oluyor tekrardan görünce bu Ay teniliyi. Her yıl her ay her gün her saat her dakika her saniye artan bir sevgi ile her şeyinle ama her şeyinle seni arzuluyorum ve istiyorum. Tabi bunu yanında içimi kemiren ve beni bitiren bir korkum var! Şu insansı meleği, avını bekleyen Akbabalar gibi bekleyen ve bekar çocularına(kıskanmamak elde değil sinirlendim şu an) yem etmek isteyen kocakarıları düşündükçe burhrandır alıp götürüyor beni. İşte Kafayı yemek te buna denir. Ay tenli bunları düşündükçe kıskançlıktan ölüp ölüp diriliyorum.
104 syf.
9/10 puan verdi
İçerisine 18 Öykü sığdırılmış, neredeyse öykülerin tamamında kendimi bulduğum, beni saran bir çırpıda okuduğum bir eser oldu. Öyle ki eşiğe gelip kaldım da, deli karakterleri ile konuştum ve neye benzediklerini konu dağılmadan öğrendim de, fötr şapkayı takıp dolaştım da, çim adam büyütüp bagajda ses yapan sehpaya sinirlendim de, kaybolan delileri arayıp tarlada ağaç kesip arazide mantar topladım da, karabasan da bastı, cenazemiz de oldu, Hasan'ı da mimledik Vahap Dede'ye çok kızdık ama sonunda salonu mutfağa kattırdık :))
Bana mı öyle geldi bilmiyorum ama çoğu öykünün sonu tam sonlanmamış ve okurun hayal gücüne bırakılmış. Bu benim ekstra hoşuma gitti...
Okuru sıkmadan okurla kucaklaşan bu güzel öykü kitabını okunmanızı gönül rahatlığıyla tavsiye ediyorum.
Kaleminize sağlık 
Bahtiyar Gül hocam
Üstesinden Gelemediğimiz Şeyler
Herkese merhaba,
Uzun zamandır bekletiyordum bu kitabı, bi elim gitmiyordu, alıp okuduk bitti. Beklentim baya düşüktü bu kitap için ama beni şaşırttı gerçekten.Beğendim, fena değildi. 
Kikithewitch beni benden iyi bilen arkadaşımada selamlar :D
Konusuna gelirsek; sürtük ikizine yardım etmek için olduğu kasabaya gelen Naomi bir anda ikizinin
Arkadaşım çok ısrarla konuşmaya çalışsa ona kızıyorum gelmişsiniz bir de saçma sapan ergence davranışlarla mesajlaşmaya.. Sinirlendim sabah sabah..
