Sizin hiç evlerden dostlarınız oldu mu?
Evlerle tanışırız.Yürürken sanki hepsi beni selamlamak için sokakta sıraya dizilir ve bütün o pencereleriyle bana bakıp benimle sohbey ederlerdi : " Merhabalar ;sağlığınız nasıl ? Ben Tanrıy'ya şükür gayet iyiyim , mayısta da bir kat çıkacaklar , " ya da "Nasılsınız ? Yarın bir onarım göreceğim de , öyle korkuyorum ki ." Aralarında sevdiklerim , yakın dostlarım vardı ; bunlardan biri , bu yaz bir mimarın elinden geçecekti . Her gün özellikle evin önünden geçmeliydim ki , ustalar yanlış iş yapmasın, Tanrı saklasın!.. Ama o açık pembe, güzel mi güzel, sevimli evin başına gelenleri asla unutmayacağım. Ufacık, taş bir evdi , bana hep dostça bakardı; hantal komşularının yanındaki mağrur duruşunu görünce, evin yanından gecerken bile yüreğime mutluluk doluyordu .Bir gün , geçen hafta , yine o yoldan geçerken dostlarıma baktım ve birden acı bir haykarış duydum: "Beni sarıya boyuyorlar!" Şeytanlar ! Barbarlar ! Hiçbir şey ellerinden kurtulamamıştı: ne sütunlar , ne saçaklar; kanarya gibi sapsarı olmuştu dostum! Sırf o olay nedeniyle sarıdan hiç hoşlanmam , zaten o günden beri de Sari İmparatorluk'un rengine boyanarak güzelliğinden edilmiş o zavallı dostumu görmeye icim el vermedi .
Sayfa 4Kitabı okudu
