Sokrates

İmparator Theodosius, Thessalonike Fermanı'nı yayınlayarak iktidarı sırasında izleyeceği din politikasını ilan etmişti. Gerçekten, imparator bu fermanın uygulanması noktasında da aynı şekilde tavizsiz davrandı. 24 Kasım 380 tarihinde Constantinopolis'e giren Theodosius, ilk iş olarak şehrin Ariusçu piskoposuyla yüzleşti ve onu bir seçim yapmak mecburiyetinde bıraktı.Piskopos Demophilos, ya Nikaia Konsili'nin inanç formülünü kabul edecek ya da piskoposluk görevinden feragatta bulunacaktı.


Demophilos görevini bırakmayı Nikaia Konsili'nin inanç formülünü onaylamaya yeğledi. Kilise tarihçisi Sokrates, Demophilos’un oldukça ağır koşullar altında şehir surlarının dışına çıktığını, cemaatiyle olan toplantılarını bundan sonra ancak surların dışında yapabildiğini ve bu andan itibaren kiliselerin Nikaia Konsili yanlısı ruhbanların eline geçtiğini söylemektedir. Nitekim Roma İmparatorluğu'nda bu andan itibaren gerçek anlamda “sapkın” avı başlatıldı.

Artık gitme zamanı! Ben ölüme gidiyorum, siz yaşamaya gidiyorsunuz. Hangisinin daha iyi olduğunu elbette tanrı dışında hiç kimse bilemez.

Sokrates insanların gerçekte anladığı şeyin sınırlarını açığa çıkarmayı ve yaşamlarının temeli yaptıkları varsayımları sorgulamayı seviyordu.

İnsana yapılacak en büyük iyiliğin erdem ve ahlaki konular üzerine tartışmak, önerilerde bulunmak olduğunu, sorgulanmayan bir yaşamın bir yaşam olmadığını söylesem, bana çok az kişi inanır. Söylediklerim doğru.

... şu gerçeği hiçbir vakit aklınızdan çıkarmayın; ister hayatta olsun, isterse ölü, iyi bir insana zarar verecek hiçbir şey yoktur. Tanrılar onun gibi insanları her zaman korurlar.

Eğer bize söylenenler doğruysa orada yaşayan kişiler hem bu dünyadakilerden daha bahtiyardır hem de sonsuza kadar yaşayacaklardır.