SANAT ADAMI ATSIZ
RUHLARA İŞLEYEN ŞİİR.
Atsız'ın sanat hayatı şiirle başlar. Biz de onun şiiriyle başlayalım.
yaşmaya deyerese ölüm guzel
Yokluğun buz gibi soğuk
Uzaklardan bir ses olmanı isterdim, bir selam, bir nefes... 'Üşüme' diye seslenmeni isterdim... Bir el olmanı isterdim, bir kol... 'Özledim' deyip sarılmanı... En karanlık yerinde düşlerimin çıkıp gelmeni isterdim kınalı bir bahar gibi, umut ışığı olmanı isterdim hayatıma... Gelseydin ve yaslasaydım başımı omuzuna,
Sayfa 457 - özlem ve ölüm
“Üzülme sakın, dünyada iffetı'yle solan güller, Cennet’te hiç solmaz, gözleri mest eden, en ihtişamlı renk ve desenleriyle açarlar!’ diyorsun ya! Demek ki vuslat yakın. . . Neden korkayım ki güllerin şahı? Her canlı ölümü tadacak, diyor Sonsuzluğun Sahibi. İki Cihanın Efendisi orada...Bütün Nebiler, Kainat’ın tek sahibi olan Allah’a nefislerini ve canlarını adayanlar orada. Bir de sen oradayken neden korkayım ki ölmekten?”
