Özgürlük istiyordum, soluğum kesilircesine!
Sayfa 122Kitabı okudu
Özgürlük istiyordum, soluğum kesilircesine!
Bazen saklanırsın sessizce ,ama aldığın nefes çok seslice...
Soluğum ele verecek beni soluğum, soluğum...
Ömür Hanım
Güzelliğin geçici olmadığını senden öğrendim
Emeğin aşktan büyük bir hazine olduğunu senden
Zaman, kâküllerinden doğar topuklarından batardı
Al yeşil soluğum, yarasına döndüğüm, sözümün sahibi
Sevmenin, dünyayı sevmek olduğunu senden öğrendim.
Sayfa 9Kitabı okudu
Soluğum kesilmişcesine bir an duruyorum. Neyi nereden nasıl onarabilirim?
Oysa onarmak imkansız. Hatta her şey daha da umut kıracak. En doğrusu bu öyküyü belki de yazmamaktı. (Öykü mü?)
Sayfa 40 - Everest YayınlarıKitabı okudu
Aynı bardaktan içmeyeceğiz,
Ne suyu, ne tatlı şarabı,
Şafakta öpüşmeyeceğiz
Ve akşam çöktüğünde pencereden bakmayacağız.
Sen güneşle soluklanıyorsun ben ay ile
Ama aynı aşkla yanıyoruz ikimiz de.
Benim yanımda sadık, sevgili yarim,
Senin yanında neşeli eşin,
Ama okuyorum gri gözlerindeki korkuyu
Çünkü sensin acım.
O arada bir buluşmalarımız bundan böyle
Daha bir arada bir olsun.
Gönlümüz rahat olsun, o zavallı gönlümüz.
Şiirlerimde yalnız senin sesin var
Senin şiirlerinde, biliyorum benim soluğum esiyor
Ah bir ateş ki cesareti yok
Ne unutuşa, ne korkuya dokunmaya...
Bir bilsen nasıl seviyorum şu an
O kuru dudaklarını, gül rengi.
Anna AHMATOVA
Ömür Hanım
Güzelliğin geçici olmadığını senden öğrendim.
Emeğin aşktan büyük bir hazine olduğunu senden
Zaman, kahküllerinden doğar topuklarından batardı
Al yeşili soluğum, yarasına döndüğüm, sözümün sahibi
Sevmenin, dünyayı sevmek olduğunu senden öğrendim.
Sayfa 9Kitabı okudu
Özgürlük istiyordum, soluğum kesilircesine!
Sayfa 122 - Can Klasik, 28. Basım Ekim 2022, İstanbulKitabı okudu
…
Bir ışık, bir kelebek, biraz çiçek, biraz kuş
Yeni bir ülke yüzün ellerimde kaybolmuş
Soluğum bir kuş gibi uçuyor ellerine
Kapılıp gidiyorum saçının sellerine
…
-İçimde neler olduğunu hissetmiyor musunuz? Anlamıyor musunuz? Konuşmakta bile güçlük çekiyorum. Tam şuramda... verin elinizi, tam şuramda bir şey, taş gibi ağır bir şey duruyor, derin bir acı duyuyormuşum gibi. Garip değil mi, acı da, sevinç de insanda aynı etkiyi yapıyor, soluğum kesiliyor, insanın ağlayası geliyor. Ağlasam belki rahatlarım; tıpkı büyük acılarda olduğu gibi...
düşlüyorum ancak bilirim asla
bu kafesten kurtulmaya gücüm kalmamış
gardiyan adam istese bile
kanatlanıp uçmaya soluğum kalmamış
Sayfa 35Kitabı okudu
Gerçekten Oblomov gözlerini Olga'dan ayıramıyordu; ona gözleriyle değil, bütün düşüncesi, bütün iradesiyle bakıyordu. "Yarabbi, ne kadar güzel!" diyordu, içinden; “İnsan nasıl bu kadar güzel olabilir? Bu beyaz ten, bu havuzlar gibi derin gözler, bu içlerinde ruhun ışığı parlayan gözler; insan, gülümsemesini bir kitap gibi okuyabilir. Ne güzel dişleri var... Hele başı... Omuzlarının üstünde ne güzel duruyor, bir çiçek gibi sallanıyor... güzel kokular saçıyor sanki. İşte, kalbim yerinde durmaz oldu gene... Yepyeni bir şeyler duyuyorum... Ah yarabbi, bakmaya doyamıyorum! Soluğum kesiliyor!"
Oturdum, kahvemi söyledim. Sahi, niçin hep böyle kapıyı görür yerler seçiyordum? Sanki birini beklermiş gibi, gözüm kapıda. Kapı açılmasın, içimde bir tel çekiliyor. Çok yükseğe tırmanmışım da, başım dönmüş gibi. Çok derine inmişim de, soluğum kesilmiş gibi. Damara kalsiyum giriyormuş gibi.
Sayfa 71Kitabı okudu
“Herkes kalenderi sayar bizi ama benim meşrebim zordur. Toprağım kıraç yerden alınmıştır, her bitki büyümez üzerimde, suyum, ekşimiş şarap gibi tatsızdır, soluğum yalçın kayaları parçalayan rüzgarlar gibi delidir. Umuttan çok kuşku vardır yüreğimde, hoşgörüden çok öfke vardır, nedensiz düşmanlık gütmesem de olur olmaz şeye sevgi beslemem ben. Haktan yanayımdır ve hakikatten. Bu yüzden sevginin hak edenin hakkı olduğuna inanırım. Hak etmeyene sunulmayacak kadar değerlidir sevgi.”
Sayfa 170 - YkyKitabı okudu
